Գալիք տարվա հունվարի 11-ին տեղի է ունենալու Հայաստանի Ֆիզիկական կուլտուրայի և սպորտի պետական ինստիտուտի ռեկտորի ընտրությունը, որին առաջադրվել է նաև ՀՖԿՍՊԻ պրոռեկտոր, Հայաստանի դահուկային սպորտի ֆեդերացիայի գլխավոր քարտուղար Գագիկ Սարգսյանը: Վերջինս ռեկտորի պաշտոնում ընտրվելու համար պայքարելու է ռեկտորի ժամանակավոր պաշտոնակատար Դավիթ Խիթարյանի հետ:
Ընտրություններին ընդառաջ Գագիկ Սարգսյանը մեզ հետ զրույցում խոսել է նաև ընտրությունների հետ կապված գործընթացի մասին՝ նշելով, որ իր տեղեկություններով՝ ռեկտորի ընտրություններից առաջ փորձ է արվում փոխել հոգաբարձուների խորհրդի կազմը:
«Ես մի քանի առումներով եմ պայմանավորում գիտության զարգացումը: Հայաստանում սպորտի զարգացումը, 21-րդ դարում հատկապես, առանց սպորտային գիտության հնարավոր չէ ուղղակի: Սպորտային գիտությունն իրենից ենթադրում է սպորտը բերել դեպի գիտություն: Օրինակ՝ մարզումների կամ հատուկ ֆիզիկական պատրաստվածության համակարգ մշակել, որը կբերի ավելի արագ աճի ու արդյունքների: Երկրորդը՝ թիմերին գիտական սպասարկող մասնագետներ պատրաստելն ու ամբիոնների դասախոսներին և մասնագետներին ներգրավելն է այդ աշխատանքների մեջ: Բոլոր մարզաձևերի հետ կապված ունենք ամբիոններ կամ ներկայացուցիչներ, և պատկերացրեք՝ կապը ֆեդերացիաների հետ շատ թույլ է: Մարզումային ծրագրերը որպես այդպիսին, իմ կարծիքով, պետք է փորձաքննություն անցնեն բուհում: Պատկերացրեք ուսանողն ընտրելով գիտությունը, դառնում է այդ ամբիոնի գիտական սպասարկողը և որպես գիտական մտածելակերպով կադր հետագայում կարող է շատ լավ մասնագետ դառնալ: Այսինքն ամբիոնի գիտական թեման պետք է կապված լինի տվյալ մարզաձևի հետ և այդ մարզաձևի համար խնդիր լուծի: Այսինքն 21-րդ դարն առանց գիտության ուղղակի հնարավոր չէ:
Ուղղություններից մեկը դառնալու են ինովացիոն ներդրումները սպորտում և համատեղ մագիստրոսական ծրագրեր են լինելու թե՛ ներսի և թե՛ դրսի հետ: Բերեմ օրինակ: Շատ հնարավոր է՝ ենթադրենք որևէ ծրագրավորման կենտրոնի հետ համատեղ ծրագրեր իրականացնենք և ստարտ ափ գաղափարները սպորտում ծնվեն հենց այստեղ: Այսինքն իմ մասնագետը հնարավորություն կունենա իր կրեդիտները հավաքել ծրագրավորում առարակայից և դա համադրելու սպորտի հետ: Ծրագրավորողն էլ կկարողանա իր սպորտային գիտության կրեդիտները հավաքել մեր բուհից: Օրինակ, յուրաքանչյուր տարի մենք անցկանցում ենք դահուկային սպորտի մրցումներ: Էլեկտրոնային համակարգը միացված է միջազգային ֆեդերացիայի ցանցին: Մենք գնում ենք այդ ծրագիրը համապատասխան գործիքակազմով: Ես վճարում եմ բավականին մեծ գումար, որպեսզի ծրագրավորողն աշխատի ու սպասարկի մրցումները, բայց միևնույն ժամանակ ես ծրագրավորողին սովորեցնում եմ, թե ինչ բան է դահուկային սպորտը: Բայց չէ՞ որ մենք կարող ենք հենց մեր մասնագետն ունենալ: Ես դրա օրինակը ունեմ՝ Միքայելյան Սերգեյն այսօր լավագույն ծրագրավորողներից է և կարող է դառնալ այդ նորարարական տեխնոլոգիաների ներդրողը Հայաստանում: Այսինքն ստացվում է, որ արտասահմանից մասնագետ չենք հրավիրի և ես գումարը կտամ հենց տեղում իմ մասնագետին: Խոսել եմ շատ կազմակերպությունների հետ, որոնք նույնիսկ պատրաստ են ներդրումներ անելու, այսինքն ներդրում անելու մասնագետ պատրաստելու մեջ, որովհետև այդ նույն մասնագետը նաև միջազգային շուկա դուրս կգա և իր ծրագիրը մրցունակ կլինի, Այսինքն մենք մի քանի խնդիր ենք լուծում, որը դառնում է նաև բիզնես գաղափար: Գիտական մասով ծրագրերը շատ են: Սա շատ երկար թեմա է»,-ասաց Սարգսյանը:
ՀՖԿՍՊԻ պրոռեկտորի խոսքով տաղանդավոր երեխաներ շատ կան, և իրենց հնարավորություն տալու դեպքում կկարողանան դառնալ բարձրակարգ մասնագետներ:
«Հաջորդ քայլերից մեկը որակյալ մասնագետներ պատրաստելն է: Մենք, որպես մանկավարժական կրթություն իրականացնող բուհ, խնդիր ունենք որակյալ մանկավարժեր ու մարզիչներ պատրաստելու: Ծրագրերն այնքան ճկուն պետք է անենք, որ առանձին մասնագետների դեպքում այդ ծրագրերը համահունչ լինեն: Էլի եմ ասում, այստեղ շատ եմ կարևորում ֆեդերացիաների ու հավաքական թիմերի հետ կապը: Մենք պետք է հասկանանք հավաքականը կամ ֆեդերացիան ինչ մասնագետի կարիք ունի և ինչն է կաղում մեր շրջանավարտի մեջ, որ չի բավարարում իրենց: Այսինքն, ֆեդերացիան անուղղակի ձևով դրա պատվիրողն է: Խոսքը գնում է կրթական որակի բարձրացման մասին: Էլ չեմ ասում որակյալ մրցավարների, բժշկակենսաբանական կամ հոգեբանական ուղղության մասնագետների կարևորությունների մասին: Այստեղ խոսք է գնում համալիր գիտական մոտեցման մասին, առանց որի 21-րդ դարում ուղղակի հնարավոր չէ երկարաժամկետ հաջողություն գրանցել, իսկ մենք դրա կարիքն ունենք ու առաջիկայում շատ ենք ունենալու: Անելու ենք ամեն ինչ, որ կարողանանք այդ խնդիրները լուծել»,-նշեց Սարգսյանը:
Բուհում կրթական ծրագրերը թարմացվել են վերջին մեկ տարվա ընթացքում, սակայն ըստ Սարգսյանի՝ կյանքը զարգանում է և այդ ծրագրերը հաճախակի փոփոխության կարիք ունեն։
«Ամենը կախված է մարտահրավերներից և մեր գերնպատակներից: Էլի եմ ասում՝ բուհը որպես այդպիսին պետք է դառնա գիտահետազոտահեն կրթություն տվող բուհ: Պետք է դառնա սպորտի և ֆիզիկական կուլտուրայի բնագավառի ողնաշարը: Ցանկացած ծրագիր ու փոփոխություն պետք է անցնի իր փորձաքննությունը բուհում և սա պետք է լինի այն կենտրոնը, որի շուրջ պետք է հավաքվեն բոլորը: Մասնավոր սեկտորից մինչև պետական: Այսինքն, պետական քաղաքականության համար լակմուսը որպես այդպիսին պետք է լինի բուհը»,-նկատեց Սարգսյանը:
Գագիկ Սարգսյանի գերնապատակը ՀՖԿՍՊԻ-ը տարածաշրջանում լավագույն ոլորտային բուհ դարձնելն է:
«Տաղանդավոր երեխաներ ու մասնագետներ ունենք՝ շատ սմարթ մտածելակերպով: Ընդամենը պետք է ունենանք 21-րդ դարին համահունչ բուհ: Երեխային ընդամնեը պետք է հնարավորություն և ազատության տալ ու խրախուսել: Բարդ է ասել մասնագետների որակի մասին: Բավականին լավ է, բայց խնդիր կա: Մասնագետը պետք է միշտ աշխատի ու հնարավորություն ունենա, միշտ պետք է լինի ուշադրության կենտրոնում ու կյանքին համահունչ քայլի: Յուրաքանչյուրիս օրինակով՝ եթե մենք կես քայլ հետ մնացինք մեր մասնագիտությունից, մենք արդեն հնարավոր է՝ կորցնենք մեր մասնագիտությունը, հասկանանք, որ չունենք արդեն պահանջարկ»,-եզրափակեց Գագիկ Սարգսյանը: