Չեխիա — Հայաստան ընկերական հանդիպման մեկնարկին հաշված ժամեր են մնացել։ 11 տարի առաջ մեր ֆուտբոլիստները՝ Վարդան Մինասյանի գլխավորությամբ, արել են գրեթե անհնարինը՝ Պրահայից Երևան են վերադարձել 3 միավորով։ Անչափ բարդ ու լարված այդ հանդիպման հերոսները դարձան Կառլեն Մկրտչյանն ու Գևորգ Ղազարյանը։ Վերջինս Պետեր Չեխի դարպասը գրավեց ու մեր թիմին հաղթանակ պարգևեց հանդիպման բառացիորեն վերջին վայրկյաններին։
Առաջիկա խաղից առաջ ArmSport-ը զրուցել է այդ լեգենդար հանդիպման մասնակիցներից մի քանիսի հետ ու փորձել վերհիշել այն զգացողությունները, որոնք տիրում էին խաղադաշտում ու հանդերձարանում ու նորից վերապրել այդ հաղթական էմոցիաները՝ պատասխանելով հետևյալ հարցերին․
- Այսօր Հայաստանի հավաքականը մրցելու է Չեխիայի հետ։ 11 տարի առաջ դուք մասնակիցն եք եղել այդ հաղթանակի։ Ի՞նչ հիշողություններ կան այդ խաղի հետ կապված
- Որքանո՞վ բարդ դասավորվեց հանդիպումը թիմակիցների վնասվածքներից հետո։
- Երևանյան խաղում պարտվել էիք 0-3 հաշվով։ Մրցավայր մեկնելուց առաջ դիտարկում էիք հաղթելու տարբերակը։
- Ի՞նչ վիճակ էր հանդերձարանում Գևորգ Ղազարյանի գոլից հետո, հիշու՞մ եք։
Արթուր Եդիգարյան․ «Հանդերձարանում տիրող մթնոլորտը բառերով փոխանցելն անհնար է»
Իհարկե, աննկարագրելի հիշողություններ են։ Խաղը դրական դասավորվեց ու ավարտվեց մեզ համար, մանավանդ վերջին րոպեները, երբ Գևորգ Ղազարյանը խփեց հաղթական գնդակը։ Անչափ ծանր ու բարդ հանդիպում ստացվեց մեզ համար, քանի որ չեխերն անհատապես և թիմային տեսանկյունից շատ ուժեղ էին և ունեին անհատապես լավ պատրաստված բազմաթիվ ուժեղ ֆուտբոլիստներ…։ Մի խոսքով, շատ դրական ու անբացատրելի զգացողություն եմ ապրում, երբ ամեն անգամ հիշում եմ այդ պատմական հանդիպումը։ Իսկ այն պատմական էր, այլ կերպ կոչել այդ խաղը հնարավոր չէ։
Ռոման Բերեզովսկու վնասվածքը տհաճ անակնկալ էր բոլորիս համար։ Եվ դա այն դեպքում, որ խաղի սկզբում վնասվածք էր ստացել նաև Արաս Օզբիլիսը։ Բայց Ռոմանին Գևորգ Կասպարովը լիովին փոխարինեց։ Շատ լավ հիշում եմ այդ դրվագը՝ Ռոմանը վնասվածք ստացավ ինչ-որ դրվագում, ու Գևորգ Կասպարովն առանց լուրջ նախավարժանքի դուրս եկավ խաղադաշտ։ Շատ վստահ հանդիպում անցկացրեց, մի քանի անգամ լուրջ դրվագներում արձագանքեց ու փրկեց մեզ գոլից։
Հանդերձարանում տիրող մթնոլորտը բառերով փոխանցելն անհնար է, իհարկե։ Շատ բուռն էինք տոնում մեր հաղթանակը, անչափ էմոցիոնալ պահ էր։ Նորից ասեմ՝ շատ-շատ ծանր ու բարդ հանդիպում էր մեզ համար։ Մանավանդ երբ հաշիվը 1-1 էր, մրցակիցը ճնշումը մեր դարպասին ահավոր մեծացրել էր, սակայն մենք կարողացանք հավաքվել ու ամենակարևոր պահին փախչել հակագրոհի ու կորզել այդ հաղթանակը։
Հուսով եմ՝ այսօր հավաքականը լավ կխաղա ու դրական արդյունք կգրանցի։ Բայց պետք է հաշվի առնել, որ 11 տարի առաջ հեշտ չէր, հիմա էլ է բարդ լինելու։ Բացի այն հանգամանքից, որ մրցակցի կազմը համալրված է եվրոպական թոփ առաջնություններում հանդես եկող լավ ֆուտբոլիստներով, պետք է նաև հաղթահարել ստադիոնի մթնոլորտը։ Այնտեղ գիտեն՝ ինչպես երկրպագել հավաքականին ու ճնշել դրանով մրցակցին։
Արաս Օզբիլիս. «Միշտ ապացուցել ենք, որ միասնաբար կարելի է հաղթել ցանկացած մրցակցի»
Ես լավ հիշում եմ Կառլեն Մկրտչյանի խփած գնդակը, շատ շքեղ էր։ Հարվածն իրացված էր այնքան վարպետորեն, որ նույնիսկ անվանի Պետեր Չեխը չկարողացավ որսալ գնդակը։ Բնականաբար, հիշում եմ նաև Գևորգ Ղազարյանի գոլը, որը մեզ հաղթանակ պարգևեց։ Վնասվածքս նույնիսկ չեմ էլ հիշում։ Կարիերայիս ընթացքում ցավոք շատ եմ վնասվածքներ ստացել, ու լինում է նույնիսկ այնպես, որ խաղը հիշում եմ, բայց վնասվածքս չեմ կարողանում մտաբերել։ Հիմա որ նայում եմ վիճակագրությունը, տեսնում եմ, որ դեղին քարտ եմ ստացել, բայց որ վնասվածք եմ ստացել՝ չեմ հիշում։
Հիշում եմ, որ խաղից առաջ Կառլեն Մկրտչյանը առողջական խնդիրներ ուներ՝ որովայնի հատվածում ցավեր ուներ։ Կասկած կար, որ նա խաղին չի մասնակցի։ Բայց լավ է, որ կարողացավ դաշտ դուրս գալ ու խփեց մեր հավաքականի պատմության ու իր կարիերայի ամենակարևոր ու, միևնույն ժամանակ, ամենագեղեցիկ գոլերից մեկը։
Երևանյան խաղում մենք 0-3 հաշվով պարտություն կրեցինք…։ Դժվար էր, իհարկե, տրամադրվել, այն էլ նման մրցակցի հետ արտագնա խաղի համար։ Բայց մենք համախմբվեցինք, հասկացանք, որ թեև հեշտ հանդիպումներ չեն լինում, բայց անհնարին ոչինչ չկա ֆուտբոլում։
Ինչպես այն ժամանակ, այնպես էլ այսօր, Չեխիայի հետ բարդ է լինելու։ Մենք այն երկիրը չենք, որ կարողանանք հանգիստ ոտք մեկնել նման մրցակցի հետ։ Բայց, ամեն դեպքում, ես հավատում եմ մեր տղաներին։ Ես վստահ եմ, որ նրանք անձնվիրաբար խաղալու են ու անելու են ամեն ինչ՝ դրական արդյունքի հասնելու համար։ Թյուր է այն կարծիքը, որ մենք Հայաստանում չունենք լավ ֆուտբոլիստներ։ Մենք ունենք լավ խաղացողներ, միշտ էլ ունեցել ենք ու ապացուցել ենք, որ միասնաբար կարելի է հաղթել ցանկացած մրցակցի։
Հանդերձարանում հիանալի մթնոլորտ էր, բոլորս շատ ուրախ էինք, որ կարողացանք հույժ կարևոր հաղթանակ տանել ու շարունակել պայքարը 2014 թվականի ԱԱ եզրափակիչ փուլ դուրս գալու համար։ Մի լավ էլ ծիծաղեցինք, որ Կառլեն Մկրտչյանը ձախ ոտքով նման շքեղ գոլ կարողացավ խփել։ Հիշողությունները շատ ջերմ են։
Կառլեն Մկրտչյան. «Մեր յուրաքանաչյուր հաղթանակում կա մեր երկրպագուների ներդրումը»
Նախ առաջինը կուզենամ մեր հավաքականին հաջողություն ցանկանալ ընկերական առաջիկա խաղում։ Ինչ վերաբերում է հիշողություններին, իհարկե, դրանք շատ վառ են, լավն են, դրական են, և ուրախ եմ, որ բախտ է վիճակվել հաղթել։ Ինձ համար կրկնակի ուրախալի է հիշել այդ հանդիպումը, քանի որ կարողացել եմ դառնալ գոլի հեղինակ ու օգնել տղաներին հաղթել։
Արասի ու Ռոմանի վնասվածքներից հետո հասկացա, որ մեր խնդիրը բարդանում է, բայց ո՛չ ես, ո՛չ էլ մյուս տղաները չկորցրինք հավատը։ Դաշտում փորձում էի անել երբեմն անհնարինը, ու մեր հավատն ու նվիրվածությունը տվեցին իրենց արդյունքը։
Երևանյան խաղին չէի մասնակցել, գիտեի, որ մրցակիցը մեզնից բավական ուժեղ է։ Վարդան Մինասյանը մեզ լավ էր տրամադրում պատասխան խաղին, հավատում էր մեզ ու ասում էր, որ մենք կարողանալու ենք հաղթել։ Մի խոսքով՝ հույսերը ու սպասելիքները մեծ էին։
Գևորգ Ղազարյանի գոլից հետո, երբ գիտակցեցինք, որ հաղթել ենք, աննկարագրելի պահեր ապրեցինք, մեծ ուրախություն Էր, բայց հասկանում էինք, որ շարժվում ենք առաջ, մի խաղով չէր վերջանում ամեն ինչ, ցանկացած խաղի Վարդան Մինասյանը մեզ տրամադրում էր եզրափակիչի պես։ Վերջում կուզենամ մեր երկրպագուներին էլ շնորհակալություն ասել, որ միշտ եղել են մեր կողքին, աջակցել են մեզ, չէ որ այդ հաղթանակների մեջ նրանց մեծ ներդրումն էլ կա։
Գևորգ Ղազարյան. «Մեր բոլոր խաղերում նպատակը միայն հաղթանակն էր»
Շատ-շատ լավ ու դրական էմոցիաներ եմ ապրում, երբ հիշում եմ այդ հանդիպումը։ Բոլորին շատ հայտնի խաղ է։ Հատկապես որ վերջին վայրկյանին գոլի հեղինակ դարձա, ու նաև այդ խաղը մեզ հնարավորություն տվեց շարունակելու պայքարը բաղձալի երազանքին հասնելու համար։ Չնայած որ հաջորդ խաղերում պարտադիր պետք է հաղթեինք Իտալիային ու Բուլղարիային ու հուսայինք, որ մեր մրցակիցները միավոր կկորցնեն։ Բուլղարիային հաղթեցինք, իսկ Իտալիայի հետ ոչ-ոքի կարողացանք Նեապոլում։ Դա լավ արդյունք էր, բայց բավարար չեղավ խմբից դուրս գալու համար։
Հիշում եմ, որ շատ ծանր խաղ էր։ Հատկապես առաջին կեսում Չեխիան մեծ ճնշում էր գործադրում։ Երկրորդում, երբ հաշիվը հավասար էր, ևս բարդ էր դիմակայել։ Բացի դրանից, խաղի ընթացքում կորցրինք Արասին ու Բերեզովսկուն։ Մենք այդ խաղում կարողացանք դրական արդյունքի հասնել՝ նաև պաշտպանությունում ամուր խաղ ցուցադրելու շնորհիվ։ Կարող եմ ասել, որ Կամո Հովհաննիսյանը լավ մտավ խաղի մեջ ու օգտակար եղավ թիմին։ Գևորգ Կասպարովն էլ պատասխանատու պահին մտավ խաղադաշտ։ Դա հենց այն պահին էր, երբ մրցակիցը առավելագույն ճնշմամբ էր խաղում։ Թեպետ նա գոլ բաց թողեց, բայց կարծում եմ՝ այդտեղ նրա մեղքը չկար, քանի որ անդրադարձ եղավ։
Մենք դիտարկում էինք միայն հաղթանակի տարբերակը, քանի որ այդ ժամանակ մենք նման տրամադրվածություն ունեինք բոլոր մրցակիցների նկատմամբ։ Բնականաբար, այդ խաղում բախտը մեր կողմն էր՝ մրցակիցը մի քանի ակնհայտ դրվագում չկարողացավ գոլ խփել։ Նույնիսկ հիշում եմ մրցակցի գոլի դրվագը։ Վարդան Մինասյանը հրահանգել էր Կամո Հովհաննիսյանին թույլ չտալ Ռոսիցկուն գնդակը մոտեցնել տուգանայինի մատույցներ, սակայն դրվագներից մեկում նրան դա հաջողվեց, ու մենք գնդակ ընդունեցինք սեփական դարպասը։
Բոլորս շատ ուրախ էինք իմ գոլից հետո։ Խաղից հետո մեկս մյուսին շնորհավորում էինք, իսկական տոնակատարություն էր հանդերձարանում։ Հատկապես ես էի շնորհավորանքներ ստանում։ Բազմաթիվ զանգեր ու նամակներ ստացա այդ խաղից հետո։ Աննկարագրելի էմոցիաներ էինք ապրում։
Ամենակարևորն այն է, որ այսօր էլ հնարավոր լինի կրկնել 11 տարվա վաղեմության պատմական հաղթանակը։ Մենք ունենք շատ լուրջ ու մրցունակ հավաքական։ Թեպետ սա ընկերական հանդիպում է, որտեղ էական են փորձարկումները։ Բայց, ինչպես մարզիչն է ասում, պետք է խաղալ նաև արդյունքի վրա։ Սա հրաշալի նախապատրաստություն է Ազգերի լիգայի համար։
Ռոբերտ Գասպարյան
