Իսպանիայի Սիտժես քաղաքում ավարտվեց շախմատի կանանց աշխարհի առաջնությունը: Հայաստանի հավաքականը հանդես եկավ Էլինա Դանիելյան-Լիլիթ Մկրտչյան-Աննա Սարգսյան-Սուսաննա Գաբոյան-Սիրանուշ Ղուկասյան հնգյակով: Մեր ընտրանին քառորդ եզրափակչում, լրացուցիչ մատչ-բլիցում, պարտվեց Ուկրաինայի հավաքականին:
Սովորաբար Աշխարհի առաջնությանը մասնակցում է 10 թիմ: Հավաքականներն ընտրվում են Եվրոպայի առաջնության, Օլիմպիադայի ու դասակարգման աղյուսակի արդյունքներով: Ընտրվում է լավագույն 9 թիմն, ու հրավիրվում է Աֆրիկայի չեմպիոնը: Հրավիրվում է նաև ԱՄՆ չեմպիոնը, բայց վերջինս հզոր հավաքական է և իր տեղը նվաճում է պայքարի արդյունքով: Այս անգամ ձևաչափը փոխվեց. 12 հավաքական էր՝ 2 ենթախմբով. ամեն խմբում 6-ական հավաքական: Խաղում էին շրջանաձև մրցակարգով, խմբից դուրս էր գալիս 4 հավաքական ու սկսվում էր նոկաուտ փուլը: Այս տարի ավելի ուժեղ առաջնություն էր, քանի որ հրաժարվել էր Աֆրիկայի չեմպիոնը ու նրա փոխարեն ուժեղ հավաքական էր մասնակցում: ԱՄՆ-ն այս անգամ բացակայում էր, քանի որ Աշխարհի առաջնությունից հետո մեկնարկում էր ԱՄՆ առաջնությունը: ՖԻԴԵ-ն լատինամերիկյան երկրներից ուժեղ շախմատիստների էր հրավիրել, որոնք խաղում էին ՖԻԴԵ ԱՄՆ հավաքականի ներքո: Մյուս բոլոր հավաքականներն իրենց մարտական կազմերով էին, փաստում է շախմատի կանանց Հայաստանի հավաքականի գլխավոր մարզիչ Զավեն Անդրիասյանը:
Armsport-ը զրուցել է հավաքականի գլխավոր մարզիչ Զավեն Անդրիասյանի հետ ու ամփոփել առաջնության արդյունքները:
«Խմբային փուլում մեր նվազագույն առաջադրանքը խմբից դուրս գալն էր: 6 թիմի մեջ մենք գործակցով 5-րդն էինք, բավականին լավ պաշարով դուրս եկանք խմբից: Երբ հասկացանք, որ կարող ենք խմբից դուրս գալ, սկսեցինք պայքարել երկրորդ հորիզոնականի համար, որպեսզի քառորդ եզրափակչում խուսափենք Ուկրաինայի հավաքականի հետ հանդիպումից: Կարող էինք հանդիպել Ղազախստանին, բայց բախտը մեզ չժպտաց: Ավանդաբար Ուկրաինայի հետ վատ ենք խաղում: Ռուսաստանի հետ ավելի հաջող ենք խաղում, քան Ուկրաինայի: Օրինակ, մինչև այս առանջնությունը վերջին 3 տարում, ինչ ես մարզում եմ հավաքականը, Ռուսաստանի հետ հանդիպել ենք 3 անգամ. մեկական հաղթանակ, ոչ-ոքի ու պարտություն ենք գրանցել»,-ասաց Անդրիասյանը:
«Խմբային փուլում հաղթեցինք Ֆրանսիային, Իսպանիային, պարտվեցինք Հնդկաստանին ու Ռուսաստանին, իսկ Ադրբեջանի հետ ոչ-ոքի խաղացինք»,-հավելեց մարզիչը:
-Ադրբեջանի դեմ մրցախաղում լրացուցիչ սկզբունքայնություն կա՞ր:
-Ադրբեջանի հետ մրցախաղերում միշտ սկզբունքայնություն կա, իսկ հիմա ավելի սկզբունքային է դարձել: Ադրբեջանի հետ դիմակայությունը շատ լավ սկսվեց: Օբյեկտիվորեն, կարող էին հաղթել 3-1, նույնիսկ 3.5-0.5 հաշվով: Էլինան հաղթած դրությունում վայրկյանների մեջ վրիպեց ու ամբողջովին ոչ-ոքի դիրքը պարտվեց:
-Իրենց կողմից ագրեսիա նկատու՞մ էիք:
-Ոչ, իրենք կոռեկտ էին, ավելորդություն թույլ չէին տալիս:
-Ինչպե՞ս դասավորվեց Ուկրաինայի հետ առաջին դիմակայությունը:
«Ուկրաինան լավագույն քառյակով խաղաց, փոխարինողն էլ Եվրոպայի փոխչեմպիոնն էր: Առաջին մատչը շատ հաջող սկսվեց մեզ համար: Սևերով Էլինան ու Աննան խաղասկզբում դեբյուտային խնդիրները լուծեցին, Սիրանուշը փոքր առավելություն ուներ, Լիլիթը ևս լավ դրություն ուներ: Մի քանի տեղ Լիլիթը հաղթելու լավ հնարավորություններ բաց թողեց: Մկրտչյանի հաղթած դիրքը Էլինայի ու Աննայի մրցակիցներին ստիպեց ավելի ագրեսիվ խաղալ և այս դեպքում հենց Էլինան ու Աննա հաղթեցին, Լիլիթը կարող էր արդեն ոչ-ոքի ավարտել պարտիան. այդպես էլ արեց: Թիմայինների ժամանակ, երբ մի պարտիայում առավելություն ունես, կարողանում ես ազդել մյուս պարտիաներ վրա»:
-Ինչու՞ նման հաշիվ գրանցվեց երկրորդ դիմակայությունում, երբ մեզ բավարար էր նույնիսկ ոչ-ոքին: Միգուցե, ժամանակից շու՞տ հավատացին իրենց հաղթանակին:
«Չէի ասի, քանի որ Ուկրաինան, կրկնում եմ, շատ ուժեղ կազմ ունի: Երկրորդ դիմակայության սկիզբը վատ չէր: Լիլիթն ու Սիրանուշը լավ դրություն ունեին: Էլինան մի փոքր առավելություն ուներ, բայց հաղթանակի համար բավարար չէր: Աննայի մոտ չստացվեց խաղը. զինվոր զոհաբերեց, փորձում էր գրոհներով ճնշել՝ չստացվեց: Աննան պարտվեց, Լիլիթի մրցակիցն էլ շատ լավ պարտիա անցկացրեց ու հաղթեց, Սիրանուշն էլ վատ դիրք ստացավ ու, ի վերջո, պարտվեցինք:
Վճռորոշ մրցափուլը անցկացրինք Ուկրաինայի հետ: ՖԻԴԵ-ն մրցաշարի ընթացքում փոխել էր կանոնները: Պետք է խաղայինք 2 մատչ-բլից, բայց իրենք որոշեցին, որ պետք է խաղայինք միայն 1 մատչ-բլից: Աննայի մոտ դիրքը հաղթած էր, ժամանակն էր շատ: Էլինայի մոտ շատ սուր դիրք էր, մի քայլով վրիպեց, պարտվեց: Լիլիթի մոտ բացարձակ հաղթած դրություն էր, իսկ Սուսաննայի մոտ ոչ-ոքիի լավ շանսեր կային: Մտածում էի, որ եթե Սուսաննան կես միավոր չվաստակի, Լիլիթը կհաղթի ու 2-2 հաշվով կգնանք երկրորդ բլից-մատչին, բայց եղավ մի բան, որ այս մակարդակում գրեթե չի լինում. Լիլիթը թագուհին դրեց հարվածի տակ: Սուսաննա էլ առավելագույնը կարող էր ոչ-ոքի անել, բայց դա ոչինչ չէր որոշելու. նա էլ պարտվեց»:
-Ինչո՞վ էիք առաջնորդվում քառյակն ընտրելիս:
-Եռյակը Դանիելյան-Մկրտչյան-Սարգսյան տեսքն ունի: Ղուկասյանն ու Գաբոյանը տարբեր ոճի խաղացողներ են, ու 4-րդ տախտակի խաղացողին ընտրելու հարցում առաջնորդվում ենք՝ նայելով մրցակցին ու թե ինչ գույնով պետք է խաղանք:
-Հիմա ազգային հավաքականը կազմված է 2 փորձառու ու 3 երիտասարդ, բայց շատ խոստումնալից խաղացողներով: Եթե համեմատում ենք այս հավաքականը մի քանի տարի առաջվա ընտրանու հետ, որտեղ խաղում էին փորձառուները, ի՞նչ տարբերություններ կան:
-Մեծ հաշվով, միշտ էլ եղել ենք այս ուժով, եթե նայում ենք դասակարգման աղյուսակին: Հիմա մենք ունենք Աննա Սարգսյան, որը մեծ ուժով զարգանում է ու կմտնի թոփ խաղացողների մեջ, բայց հիմա ունենք այն խնդիրը, որ Էլինան ու Լիլիթն այս պահին այն ուժը չունեն, ինչ նախկինում: Այն ժամանակ էլ ավելի փորձառուներ էին, բայց ուժային առումով նույնն է: Հիմա Աննան շատ միավորներ է բերում 3-րդ կամ 4-րդ տախտակի վրա, բայց գործակցով բարձր է երկրորդ տախտակի վրա խաղացող Լիլիթ Մկրտչյանից: Լիլիթի խնդիրը այս պահին «տախտակը պահելն է»: Կարելի է ասել, որ այս իրավիճակում Աննային հաղթանակ ու Լիլիթի ոչ-ոքին նույն արժեքն ունեն:
-Անհատական արդյունքներով ինչ-որ հաջողություն ունեցա՞նք:
-Սուսաննա Գաբոյանը 4-րդ խաղատախտակի վրա գրավեց 3-րդ տեղը:
-Ի՞նչ մրցաշարեր կան առջևում:
-Մեկ ամսից Եվրոպայի առաջնությունն է՝ Սլովենիայում: Կփորձենք հանդես գալ լավագույնս:
Հիշեցնենք, որ աշխարհի չեմպիոնի կոչումը նվաճեց Ռուսաստանի հավաքականը՝ եզրափակչում պարտության մատնելով Հնդկաստանին: Ընդ որում, երկուսն էլ մեր խմբից էին:
Արմեն Գարամյան