Դանիայում մեզ հեգնական հարցնում էին՝ ինչի համար ենք եկել․ Մարզական լրագրողի ամենահիշարժան խաղը

Հիշարժան խաղեր շատ են եղել իմ կյանքում։  Յուրահատուկ էին «Բարսելոնա» – «Սևիլյան» ՝ Եվրոպայի Սուպերգավաթի խաղը, երբ խփվեց 9 գոլ, ԱԱ- 2018-ի եզրափակիչը, «Շկուպի» – «Փյունիկ» հանդիպումը, որտեղ մեզ թվաց, թե մեր կյանքին կարող է վտանգ սպառնալ։

Բայց ամենից հիշարժան խաղը, իհարկե, ԱԱ-2014-ի որակավորման փուլի Դանիա – Հայաստան հանդիպումն էր։ Մենք տանը օրեր առաջ պարտվել էինք Մալթային։ Կարելի է ասել՝ խայտառակվել էինք։ Դանիայում մեր գործընկերները հեգնական հարցնում էին մեզ, թե ինչի՞ համար ենք եկել։ Մենք էլ գլխիկոր գնացինք մարզադաշտ։ Այդ խաղը մեր ընտրանու լավագույներից էր իր ողջ պատմության ընթացքում։ Խփեցինք 4 անպատասխան  գնդակ, դարձանք հրաշքի հեղինակ։ 

Խաղից հետո ես բոլոր լրագրողներին, ովքեր մեզ ծաղրում էին, մոտեցա՝ հպարտ ժպիտը դեմքիս։ Անգամ, երբ լքում էինք Դանիան, օդանավակայանի աշխատակիցները, տեսնելով մեր աձնգարերը, ջղայնություն էին ցույց տալիս, որի մեջ կար, իհարկե, կատակի տարր։

 Այդ խաղից հետո էլ մեծ սիրով ու ջերմությամբ լցվեցի դանիացիների հանդեպ։

 Հետո մեր հավաքականը ունեցավ էլի շատ կարևոր ու էմոցիոնալ խաղեր՝ Չեխիայի ու Բուլղարիայի հետ, բայց դե Դանիայի խաղի հույզերին ոչ մի բան չի հասնի։