Կանադահայ պրոֆեսիոնալ բռնցքամարտիկ Էրիկ Բազինյանը 10 տարուց ավելի է, ինչ բնակվում է Կանադայում: Պրոֆեսիոնալ կարիերայի ընթացքում Բազինյանն անցկացրել է 29 մենամարտ և տարել նույնքան հաղթանակ: Անպարտելի բռնցքամարտիկը WBO վարկածով մինչև 24 տարեկանների աշխարհի չեմպիոն է: Նվաճել է WBO, WBC և WBA Հյուսիսային Ամերիկայի չեմպիոնական գոտիները, որոնք մեկ աստիճան են զիջում աշխարհի չեմպիոնական գոտուն:
Նախորդ տարի Բազինյանը ֆեյսբուքյան իր էջում բաց նամակով դիմել էր ՀՀ բոլոր պաշտոնատար անձանց՝ խնդրելով դադարեցնել իր նկատմամբ քրեական հետապնդումն ու թույլ տալ վերադառնալ Հայաստան։ Դրանից որոշ ժամանակ անց բռնցքամարտիկը կնոջ և որդու հետ ժամանեց հայրենիք:
-Էրիկ, քանի տարեկանի՞ց ես սկսել բռնցքամարտիկի քո կարիերան։
-Սկսել եմ 13 տարեկանում: Հաճախել եմ Երևանի Վլադիմիր Ենգիբարյանի անվան մարզադպրոցը:
-Ինչպե՞ս ստացվեց տեղափոխությունը Կանադա։
-16 տարեկանում ընտանիքով տեղափոխվեցինք Կանադա՝ մշտական բնակության:
-Ի՞նչ դժվարություներ ես ունեցել Կանադա տեղափոխությունից հետո։
-Հեշտ չէր 16 տարի քո երկրում ապրելուց հետո ամեն ինչ թողնել ու սկսել նոր կյանք, բայց ժամանակի ընթացքում հարմարվեցի:
-Պատանեկան տարիքում սպասելի՞ էր քեզ համար, որ կհասնես նման հաջողությունների։
-Ոչ, չէի սպասում, բայց միշտ երազում էի, որպեսզի հասնեմ մեծ հաջողությունների:
-Նախորդ տարի հայտնեցիր, որ հետախուզման մեջ ես և Հայաստան գալու պես դատական գործ կսկսվի, և խնդրել էիր, որ համաներում տան քեզ: Այնուհետև հայտարարեցիր, որ այլևս չես ներկայացնի Հայաստանը, քանի որ երկրի ղեկավարությունը չի ցանկանում դադարեցնել հետախուզումը, որպեսզի դու կարողանաս ազատ գալ Հայաստան: Սակայն, անցած տարի եկար Երևան, ինչպե՞ս ստացվեց:
-Չեմ ցանկանա շատ խոսել այս թեմայով, բայց ասեմ, որ հարցն արդեն լուծվել է, և արդեն ոչ մի խնդիր չկա: Ես շարունակելու եմ ներկայացնել նաև Հայաստանը: Իմ երկիրը գնահատել է ինձ ու իմ ունեցած հաջողությունները, ու ոչ մի խնդիր այլևս չկա:
-Ի՞նչն էիր ամենաշատը կարոտել Հայաստանում։
-11 տարի չէի եղել Հայաստանում և ամեն մի փոքր բան կարոտել էի: Բոլոր ընկերներս ու բարեկամներս այդտեղ են: Մինչև հիմա ամեն օր էլ մտքերով Հայաստանի հետ եմ ու նախորդ տարի որ եկել էի, շատ սիրեցի ու ամեն տարի գալու եմ:
-Ի՞նչը քեզ տպավորեց ամենաշատը։
-Ամեն ինչը շատ էր փոխվել: Երևանը շատ գեղեցիկ քաղաք է:
-Հետևու՞մ ես հայկական բռնցքամարտին։
-Իհարկե, նաև հնարավորության սահմաններում աջակցում եմ բոլորին:
-Կանադայում կա՞ն հայ մարզիկներ, որոնց մասին հայկական մամուլում այնքան էլ չի լուսաբանվում։
-Ոչ, միայն ես եմ:
-Դու ամուսանացած ես և ունես որդի. Ի՞նչ գիտի նա Հայաստանի մասին և ի՞նչ միջավայրում է անցնում երեխայի օրը։
-Այո, իմ որդին ամեն տարի գալիս է Հայաստան: Շուտով կլինի 5 տարեկան և լիարժեք տիրապետում է մայրենի լեզվին: Շուտով հաճախելու է հայկական դպրոց:
-Ո՞րն է այս պահին քո սպորտային ամենամեծ նպատակը։
-Այս ընթացքն ամենակարևորն է իմ կարիերայում, որովհետև շատ մոտ եմ աշխարհի չեմպիոնական գոտու համար մենամարտին: Այս տարի կարող եմ նվաճել աշխարհի չեմպիոնական գոտին:
-Ի՞նչն է քեզ մոտիվացնում մենամարտերից առաջ:
-Մենամարտերից առաջ շատ չեմ ընկնում մտածմունքների մեջ: Կենտրոնացումը պետք է պահվի միայն մենամարտի վրա՝ լինել լուրջ և հավասարակշռված: Ես փորձում եմ ավելի հանգիստ լինել, շատ չմտածել մեամարտերի մասին: Փորձում եմ ավելի շատ հանգստություն պահպանել:
-Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմի ժամանակ ի՞նչ էր կատարվում Կանադայում: Ինչպե՞ս այն անդրադարձավ քո մարզական կարիերայի վրա հոգեբանորեն:
-Այստեղից շատ էինք աջակցություն ցույց տալիս՝ թե՛ տեխնիկայով, թե՛ գումարով: Ես ինքս կապի միջոցներ եմ ուղարկել Հադրութ: Հայությունով հավաքներ ու երթեր էինք կազմակերպում, որպեսզի միջազգային հանրությանը լսելի լիներ մեր ձայնը:
-Ի՞նչ դժվարությունների բախվեցիր կորոնավիրուսի համավարակի ընթացքում:
-Շատ դժվար էր, որովհետև Կանադան միակ երկիրն էր, որ մինչև վերջին ամիսը փակ էր շատ բաներ, այդ պատճառով իմ կարիերան կարելի է ասել մեկուկես տարի հետ ընկավ, մեկ տարում մեկ մենամարտ անցկացրեցի։ Ամեն դեպքում սա էլ կյանքի փորձ էր, կարևորը՝ հաղթահարեցինք:
-Ո՞ր քաղաքում ես բնակվում: Հայերը շա՞տ են և երկրպագո՞ւմ են քեզ մենամարտերիդ ընթացքում:
-Կանադա Մոնրեալ քաղաքում եմ բնակվում: Այստեղ ավելի շատ են լիբանանահայերը: Քաղաքում կա հայ համայնք եկեղեցիներ, դպրոցներ: Միշտ գալիս են, աջակցում են հայկական դրոշներով: Ընդհանուր առմամբ, իմ մենամարտերին ներկա է լինում 5 հազար և ավելի երկրպագու, դեպքեր են եղել, որ հասել է 10 հազարի:
-Ե՞րբ կլինի հաջորդ մենամարտը:
-Հիմա դրա վրա ենք աշխատում: Պետք է լիներ հունիսի 1-ին, բայց հիմա լուրջ պայմանագրեր են սպասվում, քանի որ բոլոր վարկածներով թոփ-5-ի մեջ եմ: Հրավերներ կան աշխարհի գոտու համար մենամարտելու: Հիմա շատ կարևոր պահ է, և մի փոքր սխալը կարող է ամբողջ կարիերան ջուրը գցել, այդ պատճառով պետք չէ շտապել, բայց առաջիկա երկու մենամարտերից մեկը հավանաբար կլինի չեմպիոնական գոտու համար:
Երվանդ ՀԱԿՈԲՅԱՆ