Հայաստանի ազգային հավաքականի նոր գլխավոր մարզիչ է նշանակվել ուկրաինացի Ալեքսանդր Պետրակովը։ Ինչո՞ւ, ինչի՞ համար, մի՞թե ավելի թոփ մասնագետներ չկային։ Այս ու նմանատիպ հարցերն արդեն անիմաստ են: Ունենք մարզիչ, և դա այս փուլում ամենակարևորն է։
ArmSport-ն անդրադարձել է Ալեքսանդր Պետրակովի գլխավորությամբ Հայաստանի հավաքականի հեռանկարներին։
Եվս մեկ անգամ․ մարզչի ընտրության և աշխարհաքաղաքական երանգավորումների մասին խոսելու իմաստ չկա։ Նշանակվել է մարզիչ, որի աշխատանքը հնարավոր կլինի գնահատել միայն պրոցեսի ընթացքում, իսկ ավելի կոնկրետ՝ դրա ավարտին։ Ուտոպիա է մտածել, որ Պետրակովի փոխարեն օրինակ՝ Յոահիմ Լյովը լիներ (Գերմանիայի հավաքականի գլխավոր մարզչի պաշտոնում ԱԱ 2014-ի աշխարհի չեմպիոն), ապա կերաշխավորեինք տեղը Եվրո 2024-ի եզրափակիչ փուլում։
Ի՞նչ սպասել Հայաստանի հավաքականից առաջիկայում
Եթե կարճ՝ ոչինչ։ Վերջին տարիների արդյունքները ցայտուն օրինակ են։ Ժողովրդական ասացվածքը՝ «Առուն թռի, նոր հոպ ասա», երբեք առավել քան ակտուալ չէր, քան ԱԱ 2022-ի ընտրական փուլի մեկնարկային 3 խաղերից հետո։ Երբ շատերն արդեն Հայաստանի հավաքականին ուղարկում էին Կատար ․․․ բոլորիս հայտնի է, թե ինչ եղավ վերոնշյալ 3 հանդիպումներից հետո։
Ազգերի լիգայում էլ 6 խաղից 5 պարտություն կրած հավաքականից որևէ լուրջ արդյունք սպասելը, մեղմ ասած, լուրջ չէ։ Արդյունք չսպասելը չի նշանակում, որ պետք է լուրջ չմոտենալ ընտրական փուլին՝ մտածելով, թե միևնույնն է, ավելի ուժեղ թիմերի չենք կարող հաղթել։ Պետք է ունենալ մարտավարություն, որը ոչ միայն թղթի վրա գեղեցիկ կլինի, այլ հնարավոր կլինի կյանքի կոչել։
Եվրո 2024-ում Հայաստանի հավաքականն ընդգրկված է D խմբում՝ Խորվաթիայի, Թուրքիայի, Լատվիայի և Ուելսի հավաքականների հետ։
- Խմբում առաջին երկու տեղերը զբաղեցրած թիմերը Եվրոպայի առաջնության եզրափակիչ փուլի ուղեգիր կնվաճեն։
- Խմբում հավասար միավորների դեպքում հաշվի է առնվելու միմյանց միջև կայացած հանդիպումների արդյունքները։
Լինենք իրատես․ դժվար է պատկերացնել, թե կոնկրետ ո՞ր հավաքականի հետ կարող ենք պայքարել 2-րդ տեղի համար։ Թուրքիայի՞, թե՞ Ուելսի, այն պարագայում, երբ խորվաթներին համարում ենք խմբի բացարձակ ֆավորիտ։ Իսկ մի՞թե Լատվիային կարողանալու ենք հաղթել։ Սրանք հարյուրավոր հարցերից միայն մի քանիսն էին։
Վերջին տարիներին Հայաստանի հավաքականի արդյունքները պետք չէ գնահատել Նորվեգիայից կամ Իտալիայից կրած ջախջախիչ պարտություններով։ Միակ վիճակագրական տվյալը, որ պետք է ներկայացնել հետևյալն է․ մեր ազգային հավաքականը Լիխտենշտեյնի հետ անցկացրած 6 խաղերից հաղթել է միայն 3-ը, մյուս 3-ն հանդիպումներն ավարտվել են ոչ-ոքի։ Թե ընդհանուր կազմի մակարդակով, թե ֆուտբոլիստների անհատական որակներով, մեր թիմը բացահայտ գերազանցում է Լիխտենշտեյնին, բայց․․․
Շատ քչերը կարող են ասել, թե ինչ խաղաոճ ունի Հայաստանի հավաքականը։ Ավելի կոնկրետ՝ արդյոք կա՞ խաղային ձեռագիր, կա՞ հիմք, կա՞ ուղղվածություն։ Ինչպես տեսանք վերջին գրեթե 2 տարում, իսպանական մեթոդները ի չիք էին դառնում այն պահից, երբ դարպասապահ Դավիթ Յուրչենկոն իր թիմի գրոհներն սկսում էր ոչ թե խաղարկելով, այլ երկար փոխանցումներով։ Բնականաբար, ոչ ոք չէր սպասում, որ Հայաստանի հավաքականը պետք է խաղարկի գնդակն այնպես, ինչպես Իսպանիայի հավաքականը, սակայն մեր ընտրանին այդպես էլ չունեցավ դրական առումով հստակ մշակված խաղ։
Որքան շուտ հասկանանք և ընդունենք, որ մենք պետք է սկսենք զրոյական կետից, այնքան ավելի շուտ կկարողանանք շտկել իրավիճակը։ Մենք նույնիսկ ձախողումների շրջանում կայունություն չունենք։ Պարադոքսալ է, բայց Ազգերի լիգայի նախորդ խաղարկության մեկնարկային տուրում Իռլանդիայի նկատմամբ 1։0 հաշվով հաղթանակը շեղեց բոլորիս ուշադրությունն առկա խնդիրներից։ Չէ որ հաղթել էինք Իռլանդիային։ Ուրեմն կարող ենք խաղալ, հաղթել․․․ բայց, արի ու տես, որ պոստֆակտում ոչինչ չտվող հաղթանակն ավելի խճճեց ստեղծված իրավիճակը։ Դրանից հետո 5 խաղ, 5 պարտություն և նույն կոտրած տաշտակը։
Գուցե պետք է ընդունենք, որ միայն անվանի մասնագետով ոչինչ չի ստացվի։ Միայն միասնական ու հայրենասիրական նկրտումներով, բայց անգրագետ ու անփույթ խաղով ոչինչ չի ստացվի։ Միայն Հենրիխ Մխիթարյանով ոչինչ չի ստացվի։
Մխիթարյանի մասին
Ու նորից մի թեմա, որին մեծ անդրադարձ կատարելն անիմաստ է։ Հենրիխ Մխիթարյանի դիրքորոշումը շատ պարզ է։ Նա ավարտել է ելույթները Հայաստանի հավաքականի կազմում։ Հենրիխն իր քայլով չի վիրավորել որևէ մեկին, Հենրիխը որևէ մեկին պարտական չէ։ Տեսականորեն, ամեն ինչ հավանական է։ Եթե նույնիսկ Հենրիխը մտափոխվի, ապա մեզ կմնա միայն ուրախ լինել։ Այլ հարց է, թե արդյոք դա պե՞տք է նրան։ Դատեք ինքներդ։
Ամենայն հավանականությամբ, Ալեքսանդր Պետրակովը ՀՖՖ-ի հետ բանակցությունների արդյունքում անդրադարձել է Մխիթարյանի թեմային։ Մնացած մանրամասներն իմանալու համար կսպասենք ուկրաինացի մասնագետի առաջին ասուլիսին։
Ալեքսանդր Պետրակովի մասին
Ալեքսանդր Պետրակովի նշանակումից հետո շատ է խոսվում այն մասին, որ այս մանագետը հաջողությամբ աշխատել է Ուկրաինայի տարբեր տարիքային հավաքականներում։ Կարծում եմ, որ դա այդքան էլ էական չէ։ Ավելի ճիշտ, ոչ թե էական չէ, այլ այն փաստը չէ, որը հիմք է հանդիսացել ՀՖՖ ղեկավարության համար։ Երիտասարդական և պատանեկան ֆուտբոլը ընդհանրապես պետք չէ համեմատել ազգային հավաքականի մակարդակի հետ։ Առավել կարևոր է, որ Պետրակովն աշխատել է Ուկրաինայի ազգային հավաքականում։ Ի դեպ, ուկրաինացիները Պետրակովի գլխավորությամբ խաղացել են մեր առաջիկա մրցակիցներից մեկի՝ Ուելսի հետ։ Պետրակովն աշխատել է մեծ ճնշման տակ և Ուկրաինայի համար բավականին դժվար շրջանում։ Որոշակի առումով, նման իրավիճակ է լինելու նաև Հայաստանի հավաքականը գլխավորելու ընթացքում։ Նա ոչ թե 2, 3 կամ 5 տարի առաջ է հավաքական գլխավորել, այլ հենց Ուկրաինայի հավաքականից հեռանալուց անմիջապես հետո։ Դա նշանակում է, որ այս մասնագետը նվազագույնը ծանոթ է հավաքականների մակարդակով ժամանակակից ֆուտբոլի տենդենցիաներին։ Կարծում եմ, որ հենց սրանք են այն փաստերը, որոնց պետք է ուշադրություն դարձնել։
Մեր առաջիկա մրցակիցներին ավելի մանրամասն կանդրադառնանք Եվրո 2024-ի ընտրական փուլի մեկնարկին մոտ։
Որպես վերջաբան․ հայտնի գիտնական Նիկոլո Տեսլան ասել է․ «Ձեզ ծանո՞թ է «Գլխից վերև չես թռնի» արտահայտությունը: Դա մոլորություն է: Մարդը կարող է ամեն ինչ»։ Անկասկած, նվիրվածությունը, երկրի ազգային հավաքականի պատիվը պաշտպանելը մեծ խթան է հանդիսանում հավաքականների հաջողություններում, բայց անհնար է ֆուտբոլում ապահովել արդյունք, եթե սեփական սխալներդ չես շտկում։ Գուցե ժամանակն է, որ փորձենք հույս դնել ոչ միայն հայրենասիրության, համախմբվածության և միասնականության, այլ սեփական ուժերի ու դրանք ավելի զարգացնելու և կատարելագործելու վրա։
Բախտով, մրցավարի օգնությամբ, մրցակցի վատ խաղով անհնար է ընտրական փուլերի 8-10 խաղերում դրական արդյունք ապահովել։ Պետք է ունենալ հստակ պատկերացում, տեսլական, թե ինչ վիճակում ենք, ինչի ենք ընդունակ և ինչպես պետք է առաջընթաց գրանցենք։ 2023 թվականին Հայաստանի հավաքականին այդ ճանապարհին ուղեկցելը վստահվել է Ալեքսանդր Պետրակովին։ Հուսանք, որ ընտրական փուլի ընթացքում և դրա ավարտին կունենանք նվազագույնը չհիասթափեցնող և հուսադրող պատկեր։