Սեպտեմբերի 11֊18֊ը Մարոկկոյի Մարաքեշ քաղաքում կայացել է 2022 թվականի Պարաաթլետիկայի 6-րդ միջազգային Գրան Պրի մրցաշարը, որին մասնակցում էին մարզիկներ աշխարհի 45 երկրներից, այդ թվում Հայաստանից։
Այս առաջնությանը մարզական դասակարգում ստանալու նպատակով Հայաստանի Պարաաթլետիկայի ֆեդերացիայի կազմում մեկնել էր նաև Սարգիս Ստեփանյանը, որն ArmSport-ի հետ զրույցում պատմել է Մարոկկոյում կայացած մրցաշարի, իր արդյունքների և առաջիկա ծրագրերի մասին:
«Բավականին լուրջ մրցում էր, քանի որ 45 երկրի մասնակից ուներ, այդ թվում Տոկիոյի Պարալիմպիկ խաղերի մի շարք մրցանակակիրներ: Ինձ համար սա առաջին նմանօրինակ լուրջ մրցումն էր, բայց ամենակարևորն այն էր, որ անցա դասակարգում: Առանց դասակարգման չգիտես, թե ինչ մրցաշարի մասնակցես և ում հետ: Բժիշկները բավականին երկար ինձ ստուգեցին, հետազոտեցին: Իրականում ոչ մի դասակարգման կատեգորիային չէի համապատասխանում: Իրենք էլ ասացին, որ այս սպորտաձևում անսովոր հաշմանդամություն ունեմ՝ երկու ոտք, մեկ ձեռք: Նոր մարզիկներին սովորաբար 1 տարով են դասակարգում տալիս: Բայց ասացին, որ կես տարուց գուցե ինչ-որ նոր բան լինի: Քանի որ F-55 կատեգորիայում հանդես եկող մարզիկները երկու ձեռք ունեն, ու դա իրենց շատ է օգնում: Իմ դեպքում ամեն ինչ փոքր-ինչ այլ է: Մրցման ժամանակ էլ միացրին F-55 և F-56 դասակարգումները: F-56-ում հանդես եկող մարզիկներն ավելի ազատ են շարժվում ու նրանց դեմ մրցելը փոքր-ինչ բարդ էր»,- ասում է Սարգիս Ստեփանյանը:
Այդուհանդերձ, այս դասակարգումով նոր մարզիկ լինելով հանդերձ՝ Սարգիս Ստեփանյանը բավականին լավ արդյունքներ է գրանցել՝ հանդես գալով գնդի հրում (7,93 մետր) և սկավառակի նետում մրցաձևերում (21,15 մետր): Երկու մարզաձևերից էլ Սարգիսը զբաղեցրել է վեցերորդ հորիզոնականը։
Ստեփանյանն ասում է՝ Փարիզում կայանալիք 2023 թվականի աշխարհի առաջնությանն ընդառաջ պետք է բարելավի արդյունքներն ու ԱԱ-ին մասնակցի վարկանիշային միավորներով: Վարկանիշային առաջին մրցաշարն, ամենայն հավանականությամբ, կանցկացվի հաջորդ տարվա փետրվար ամսին: Ստեփանյանը վերջերս նորից վիրահատության է ենթարկվել, բայց դա չի խանգարում նրան մարզումները շարունակել և ևս մեկ քայլով մոտենալ իր նպատակին:
Հայաստանի հաշմանդամային սպորտի ֆեդերացիայի հավաքականը հոկտեմբերի 14-ից 23-ն Անթալիայում 8 մարզիկով՝ 4 աղջիկ և 4 տղա, կմասնակցի հաշմանդամային բազկամարտի աշխարհի առաջնությանը: Ի դեպ, մասնակիցներից 2-ը զինհաշմանդամներ են:
«Աշխարհի առաջնությանը մասնակցելու ենք պետական ֆինանսավորմամբ: Թիմը նախապատրաստական լավ հավաք է անցկացրել և արդյունավետ մարզումներ, այնպես որ մեծ հույս ունեմ, որ հավաքականը լավ հանդես կգա առաջիկա ստուգատեսում»,- ասում է Հայաստանի հաշմանդամային սպորտի ֆեդերացիայի նախագահ Սարգիս Ստեփանյանը:
Խոսելով առաջիկա մյուս ծրագրերի մասին՝ Հայաստանի հաշմանդամային սպորտի ֆեդերացիայի նախագահը նշում է, որ հոկտեմբերի վերջին տեղի կունենա իրենց մարզասրահի և վերականգնողական կենտրոնի բացումը. «Միջազգային բոլոր չափորոշիչներին համապատասխան նոր երկհարկանի մարզադահլիճ ունենք՝ վերելակով, ամբողջովին հարմարեցված պայմաններով և մարզասարքերով: Արվել է ամեն ինչ, որ հաշմանդամություն ունեցող մարզիկները կարողանան լիարժեք մարզվել»:
Սարգիս Ստեփանյանը պատմում է նաև 44-օրյա պատերազմի արդյունքում հաշմանդամություն ստացած անձանց՝ սպորտում ներգրավվածության մասին: Արցախյան երկրորդ պատերազմից հետո Հայաստանի հաշմանդամային սպորտի ֆեդերացիան հիմնել է վերականգնողական կենտրոն և մարզասրահ՝ Հայ հերոսների վերականգնողական կենտրոն: Բավականին մեծ տարածք՝ հագեցած բոլոր սարքավորումներով և համալրված շատ լավ մասնագետներով: Սարգիս Ստեփանյանն ասում է՝ պատերազմից հետո իրենց պրոֆեսոնալ թիմը կարողացել է ոտքի կանգնեցնել 100-ից ավելի մարդկանց՝ տարբեր վիրավորումներ ունեցող:
«Նրանց մի մասն արդեն պրոֆեսիոնալ սպորտով է զբաղվում և միջազգային մրցասպարեզում զգալի արդյունքներ է ունենում ու մեդալներ նվաճում, ինչը շատ գնահատելի ու կարևոր է: Հայ վիրավոր հերոսների հիմնադրամի միջոցով շատերին նաև աշխատանքով ենք ապահովել՝ նպաստելով, որ լիարժեք կյանքի անցնեն: Ցավոք, հաշմանդամություն ունեցող մարդիկ շատացել են, բայց պետք է ամեն ինչ անենք, որպեսզի նրանք հնարավորինս քիչ խնդիրներ ունենան, լիարժեք կյանք վերադառնան և նաև ներգրավվեն մեծ սպորտում»:
Խոսելով մարզիկներին տրամադրվող հոգեբանական աջակցության մասին՝ Սարգիս Ստեփանյանն ասում է, թեև, հոգեբանի հաստիք չունեն, բայց կամավորական հիմունքներով իրենց հետ նաև տարբեր հոգեբաններ են աշխատում և փորձում օգտակար լինել տղաներին. «Այդուհանդերձ, բոլոր այն հոգեբանները, որոնք եկել են մեր տղաների հետ աշխատելու, խոստովանել են, որ մեզ մոտ շատ կայուն և ուժեղ մթնոլորտ է, իսկ այդ ամենը գալիս է մեր կենտրոնում տիրող դրական տրամադրվածությունից, մեր տղաների կամային բարձր հատկանիշներից»: