«Փյունիկի» մարզադպրոցում երևանյան ակումբի 2010-11 թթ․ ծնվածների թիմը երեկ հերթական հանդիպումն էր անցկացնում, զուգահեռաբար մարզվում էին մարզադպրոցի այլ երեխաներ։ Թվում է՝ զարմանալու ոչինչ չկա, և սովորական առօրյա է եղել, բայց փյունիկցիների մրցակիցը երեկվա օրը դարձրել էր առանձնահատուկ։
Հայաստանի լավագույն ֆուտբոլային դպրոցներից մեկում երեկ ֆուտբոլային հանդիպում էր անցկացնում Տավուշի մարզի սահմանամերձ Այգեհովիտ համայնքի մանկապատանեկան թիմը, որն ընդամենը ութ ամսվա պատմություն ունի։
Ամիսներ առաջ թշնամու ամենօրյա կրակահերթի տակ Այգեհովիտում մեկնարկեց հիանալի նախագիծ, որը հնարավորություն տվեց գյուղի երեխաներին զբաղվելու իրենց սիրելի մարզաձևով, իսկ այսօր նրանք եկել են իրենց ուժերը չափելու «Փյունիկի» իրենց հասակակաիցների հետ։ Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիան կազմակերպել է նախապատրաստական մրցաշար, որը մանկապատանեկան թիմերին հնարավորություն է տալիս պատրաստվելու Հայաստանի առաջնությանը։
Հենց այդ մրցաշարի շրջանակում էլ երեկ «Այգեհովիտը» մրցում էր «Փյունիկի» դեմ։ Երևանյան ակումբի պատանիները վստահ հաղթանակ տարան։ Տավուշցիների մոտ հանդիպման ընթացքում զգացվում էր հուզականություն, ինչը միանգամայն հասկանալի է։ Նրանք այսպիսի հանդիպումների մասնակցելու փորձ չունեն և հենց նմանատիպ հանդիպումների միջոցով պետք է թոթափեն ավելորդ լարվածությունը և ֆուտբոլային աճ գրանցեն։
Այն, որ կարճ ժամանակահատվածում Այգեհովիտի պատանիները հասել են մի մակարդակի, որ մրցում են Հանրապետության լավագույն ակադեմիաներից մեկը ներկայացնող թիմի դեմ, արդեն իսկ մեծ հաղթանակ է՝ հաշվի առնելով նրանց խոչընդոտող բազմաթիվ դժվարությունները։
Խաղից հետո՝ նախքան մարզչի հետ զրուցելը փորձեցի մի փոքր շփվել նաև պատանի ֆուտբոլիստների հետ, սակայն, կրած պարտությունից հետո վերջիններս տխրել էին և ուղղակի բառեր չէին գտնում՝ արտահայտվելու։ Միայն թիմի ավագ Գրիգոր Պետրոսյանը նշեց, որ ապագայում մեծ ցանկություն ունի ֆուտբոլիստի կարիերան շարունակել Երևանում՝ ավելի պրոֆեսիոնալ պայմաններում։
Վերջում զրուցեցի ավագ մարզիչ Սամվել Համզյանի հետ․
-Պարոն Համզյան, ի՞նչ կասեք այսօրվա խաղից ձեր տպավորությունների մասին։
-Ճիշտ է, պարտություն կրեցինք, բայց, լինելով սահմանամերձ գոտում և խաղալով այսպիսի փորձառու մրցակցի դեմ, չեմ դժգոհում։
-Ութ ամսվա պատմություն ունի թիմը։ Ի՞նչ աշխատանք է տարվել մինչև առաջին ընկերական հանդիպմանը մասնակցելը։
-Երեք ամիս աշխատել ենք գնդակը կասեցնելու, տակտիկայի և նմանատիպ կարևոր նրբությունների վրա, որից հետո առաջին անգամ հանդիպում ենք անցկացրել։
-Այսօր ձեր մրցակիցը Հայաստանում լավագույն ենթակառուցվածքները և հնարավորություններն ունեցող ակումբներից մեկի մանկապատանեկան թիմն էր, և հասկանալի է, որ նրանք կարողացան վստահ հաղթանակ տանել։ Բացի «Փյունիկից», ունեցե՞լ եք հանդիպումներ այսպիսի մրցակիցների դեմ։
-Վերջերս խաղացել ենք «Արարատ-Արմենիայի» հետ։ Ճիշտ է, այդ խաղում ևս պարտվեցինք, բայց մրցակցի ֆուտբոլիստների բոլոր ծնողները հիացած էին իմ երեխաների ցուցադրած խաղով։ Այսօր շատ ավելի թույլ խաղացինք։ Ազդեցություն ունեցավ նաև երկար ճանապարհ անցնելը։
-Ովքե՞ր են թիմին աջակցում ֆինանսական, տրանսպորտային միջոցի և նմանատիպ կարևոր հարցերով։
-Մեր համայնքը խոշորացման փուլում է, և տրանսպորտային հարցը լուծում է քաղաքապետարանը։ Ունենք համագյուղացիներ, որոնք դրսում են ապրում և մեծ աջակցություն են ցուցաբերում։ Մարզահագուստի հարցը լուծել է Լոս Անջելեսում բնակվող բարերար Ալեքս Կոսեմյանը, որն անձամբ է կապնվել մեզ հետ և առաջարկել իր օգնությունը, ինչի համար շատ շնորհակալ ենք թե՛ իրեն, թե՛ մնացած բոլոր բարի մարդկանց, որոնք օգնում են մեզ։
-Պարոն Համզյան, դուք ներկայացնում եք սահմանամերձ համայնք։ Բոլորս քաջ գիտակցում ենք՝ ինչպիսի դժվարությունների միջով եք անցնում։ Իսկ ինչպե՞ս եք կարողանում մոտիվացնել երեխաներին, որ այդպիսի ծանր պայմաններում գան մարզումների և կտրվեն առօրյայից։
-Երեխաներս սովորել են այդ ամենին (ժպտում է)։ Եթե նկատեցիք, ես խաղի ժամանակ էլ նրանց ասացի, որ տեսնեն՝ այստեղ ծնողները երեխաների ձեռքից բռնած բերում են ֆուտբոլի, իսկ մեզ մոտ ծնողները երեխաների ձեռքից բռնած վազում են նկուղները, որ չվնասվեն թշնամու արձակած գնդակից։
Հատկապես մեր թիմում հոգեբանական դժվարությունները շատ ավելի մեծ են։ Ես էլ իմ հերթին փորձում եմ ամեն կերպ օգնել նրանց, որ հաղթահարեն նմանատիպ արգելքները։
Ընդամենը երկու ամիս առաջ ինքս իմ ծննդավայրում՝ Լոռու մարզի Շնող համայնքում ռուսաստանաբնակ ընկերներիս և Hay Mitq հասարակական կազմակերպության աջակցությամբ հիմնադրել եմ մանկապատանեկան ֆուտբոլային ակումբ՝ Hay Mitq Football School-ը։ Հիանալի առիթից օգտվելով՝ պարոն Համզյանի հետ պայմանավորվեցինք, որ Շնողը ներկայացնող թիմն իր առաջին ընկերական հանդիպումներից մեկն անցկացնելու է Այգեհովիտի հետ։
Սուրեն Մելիքսեթյան
GALLERY
