Եվրոպայի Մ-20 և Մ-23 առաջնությունները հաջորդեցին Աշխարհի առաջնությանը: Հավաքականի գլխավոր մարզիչ Փաշիկ Ալավերդյանը մրցավայր մեկնեց մարտական կազմով՝ թիմում ունենալով աշխարհի 2 գործող չեմպիոն:
Մ-20 պայքարում ունեցանք 4 հաղթող: 81 կգ քաշային Լիանա Գյուրջյանը, 87 կգ-ից բարձր քաշային կարգում Արփինե Դալալյանը, 89 կգ քաշային Կարեն Ավագյանն ու 109 կգ-ից բարձր քաշային կարգում Վարազդատ Լալայանը կանգնեցին պատվո հարթակի ամենաբարձր աստիճանին: 89 կգ քաշային երիտասարդների պայքարում Արա Աղանյանը դարձավ արծաթե մեդալակիր, իսկ 81 կգ քաշային կարգում Ռաֆիկ Հարությունյանը նվաճեց բրոնզե մեդալ: Եվս 3 մարզիկ աչքի ընկավ առանձին վարժություններում: 55 կգ քաշային կարգում Մոնթե Մխիթարյանը նվաճեց փոքր ոսկե մեդալ, իսկ Կարեն Մարգարյանն ու Յաշա Մինասյանը նվաճեցին փոքր բրոնզե մեդալ:
Մ-23 առաջնությունում ունեցանք 3 չեմպիոն: 89 կգ քաշային կարգում չեմպիոն դարձավ Հակոբ Մկրտչյանը: 102 կգ քաշային կարգում հավասարը չուներ Սամվել Գասպարյանը, իսկ 109 կգ-ից բարձր քաշային կարգում իր ամրագրած տեղն ուներ Սիմոն Մարտիրոսյանը: Ունեցանք նաև արծաթե և բրոնզե մեդալակիրներ: Կանանց պայքարում 89 կգ քաշային կարգում երկրորդը Տաթև Հակոբյանն էր, իսկ տղամարդկանց 89 կգ քաշային կարգում Դավիթ Հովհաննիսյանը դարձավ երրորդը՝ առջևում թողնելով աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր Ռևազ Դավիթաձեին ու աշխարհի չեմպիոն Հակոբ Մկրտչյանին: Հայաստանի հավաքականն ընդհանուր առմամբ Եվրոպայի առաջնությունում նվաճեց 11 մեդալ. 7 ոսկե, 2 արծաթե և 2 բրոնզե: Թիմային պայքարում մեր ընտրանին մրցումային վերջին օրը շրջանցեց Թուրքիային և դարձավ հաղթող: Լավագույն եռյակում տեղ զբաղեցրեց նաև Ռուսաստանի հավաքականը:
Ծանրամարտի աշխարհի առաջնությանը մեր հավաքականը փառահեղ ելույթ ունեցավ:
Անդրանիկ Կարապետյանի ցավալի ձախողումից հետո, մեր ծանրորդները մեկը մյուսից հրաշալի տեսք ունեին : Անկախ Հայաաստանի պատմության մեջ մինչև այս աշխարհի առաջնությունը 3 չեմպիոն էինք ունեցել. Նազիկ Ավդալյան, Տիգրան Մարտիրոսյան ու Սիմոն Մարտիրոսյան: Այս առաջնության ժամանակ ունեցանք միանգամից 2 չեմպիոն. նրանցից մեկը նույն Սիմոն Մարտիրոսյանն էր: Սիմոնը երկամարտում ոչ մի հնարավորություն չտվեց մցակիցներին: Արքայավայել ելույթ ունեցան Գոռ Մինասյանն ու Ռուբեն Ալեքսանյանը: Վերջապես Ալեքսանյանը մեծահասակների առաջնությունում մեդալ նվաճեց՝ չնայած նրա մշտական մեդալային հավակնություններին: Բոլորին իր մարտնչելու բնավարությունը ևս մեկ անգամ ապացուցեց Գոռ Մինասյանը:
Գոռը, հրում վարժությունում, մոտեցավ և բարձրացրեց այնպիսի կիլոգրամներ, որոնց երբեք չէր մոտեցել նույնիսկ մարզումների ժամանակ: Իր բարձր կարգը հերթական անգամ ապացուցեց Հակոբ Մկրտչյանը: Եվրոպայի չեմպիոն հռչակվելուց հետո, Հակոբը եկավ աշխարհի առաջնությունում ապացուցելու, որ Եվրոպայում ոչինչ պատահական չէր:
Առջևում օլիմպիական խաղերն են: Այս պահին, Հայաստանը ունի 2 ուղեգիր, բայց ամեն ինչ կարող է այլ կերպ դասավորվել:
Հայտնի պատճառներով մենք զրկված ենք շատ մասնակից ունենալու հնարավորությունից, բայց մայիսին կայանալիք եռակողմ հանդիպման ժամանակ կարող է ավելացվել մեր մասնակցիների քանակը: Այդ դեպքում հավաքականի գլխավոր մարզչի գործը, փոքրիշատե, կարող է հեշտանալ: Փորձենք հասկանալ, թե ովքեր են օլիմպիական խաղերի հավանական մասնակիցները: Խոսեցինք արդեն, որ աշխարհի առաջնությանն ունեցանք 2 չեմպիոն ու 1 փոխչեմպիոն: Սիմոն Մարտիրոսյանի մասնակությունը չի քննարկվում ու եթե մենք ստիպված լինենք մասնակցել 1+1 ձևաչափով, ապա փաստ է, որ օլիմպիական խաղերի կմեկնի Սիմոնը: Հավաքականի գլխավոր մարզիչն էլ նշել է, որ գենդերային հավասարությունը պահելու համար մյուս մասնակիցը կլինի աղջիկ,և այդ դեպքում առավել հարմար թեկնածու է երիտասարդ Լիանա Գյուրջյանը: Այս պահին Լիանայի հետ կարող է պայքարել Տաթև Հակոբյանը, սակայն Լիանայի աշխատանքում դրական դինամիկան առավել ցայտուն է: Եթե մեզ տրամադրեն ևս մեկ ուղեգիր, ապա Փաշիկ Ալավերդյանը , կկանգնի բարդ ընտրության առջև. Հակոբ Մկրտչյան ,թե՞ Գոռ Մինասյան:
Հաշվի առնելով այն փաստը, որ Հակոբը մինչև այժմ հանդես է գալիս ոչ օլիմպիական քաշում, ապա մի քանի ամսում քաշ փոխել և միանալ պայքարին՝ դժվար կլինի: Մկրտչյանը վերջերս նշեց, որ պատրաստվում է ավելացնել քաշը, բայց դա կանի 2020թ-ի Եվրոպայի առաջնությունից հետո: Եթե ամեն ինչ այդպես լինի, ապա Հակոբն ինքն իրեն նոր քաշային կարգում փորձարկելու հնարավորություն չի ունենա և դժվար կլինի առանց մրցակցային հնարավորությունները ստուգելու մեկնել օլիմպիական խաղեր: Օլիմպիական ուղեգրի պայքարում Հակոբի «մրցակիցը» Գոռ Մինասյանն է: Գերծանր քաշային կարգում Գոռի գլխավոր մրցակիցը վրացի ամենազոր Լաշա Տալախաձեն է:
Վրացի մարզիկն ամեն մրցման ժամանակ ապացուցում է իր գերհզոր բազկի ուժը: Այս աշխարհի առաջնության ժամանակ ևս Գոռը չկարողացավ հավասար պայքար մղել, բայց արծաթե մեդալը չզիջեց ոչ մեկին:
Եթե ունենանք տղամարդկանց 3 ուղեգիր, ամենայան հավանականությամբ, մրցավայր կմեկնեն Սիմոն Մարտիրոսյանը, Հակոբ Մկրտչյանն ու Գոռ Մինասյանը, չնայած չի կարելի բացառել նաև Ռուբեն Ալեքսանյանի ու Անդրանիկ Կարապետյանի մասնակցությունը: Կարապետյանը խաղին՝ իր մասնակցությունը պետք է ապացուցի Եվրոպայի առաջիկա առաջնության ժամանակ: Ռուբեն Ալեքսանյանն էլ աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր է, և նա նույնպես կարող է մեդալ ապահովել օլիմպիական խաղերում:
Ամեն ինչ շատ բարդ է, և հստակ պատկերացում կազմել ու քննարկումներ կարող ենք անել 2020 թ-ի մայիսին, երբ կիմանանք Տոկիո-2020-ի ծանրամարտի՝ մեր հավաքականի կազմը: Բարդ է նաև այն առումով, որ ծանրամարտը սիրում է անակնկալներ մատուցել և երբեք հնարավոր չէ վստահ լինել քո երկրի մարզիկի հնարավորությունների վրա, թեկուզ նա լինի աշխարհի եռակի չեմպիոն: Վառ օրինակ է աշխարհի վերջին առաջնությունը: Կանանց 87 կգ-ից բարձր քաշային կարգում ֆավորիտ համարվող բազմափորձ Տատյանա Կաշիրինային ձեռնոց նետեց 19-ամյա չինուհի Լի Վենվենը:
Երկամարտում չինուհին Կաշիրինային հաղթեց 14 կգ-ով: Սա ևս մեկ փաստ է, որ ակնհայտ ֆավորիտ ծանրամարտում, երևի թե միայն տղամարդկանց գերծանր քաշային կարգում կա:
Օլիմպիական խաղերին մնացել է մի քանի ամիս: Փաշիկ Ալավերդյանն էլ վերջերս խոստացավ, որ 2 օլիմպիական չեմպիոն ենք ունենալու, և մենք հավատում ենք մեր բազմափորձ մարզչին ու մարզիկներին:
Արմեն Գարամյան