Դմիտրի Գունկոն 2020 թվականին հեռացավ «Խիմկիից» և ուղևորվեց Հայաստան։ Ներքին առաջնությունում հաջողության հասնել միանգամից չստացվեց։ «Նոայի» և «Արարատ-Արմենիայի» հետ աշխատելուց հետո միայն երրորդ փորձից (2022/23թթ․ մրցաշրջան) «Ուրարտուի» գլխավորությամբ նրան հաջողվեց «ոսկե դուբլ» ձևակերպել՝ դառնալով նաև առաջնության լավագույն մարզիչ։ Գունկոն, չնայած Հայաստանում իր գործունեությանը, չի մոռանում ՌՊԼ-ն ու «Սպարտակը»։
Metaratings.ru-ն զրուցել է «Ուրարտուի» գլխավոր մարզչի հետ հայկական և ռուսական ֆուտբոլի մասին։ Հարցազրույցում Գունկոն պատմել է, թե ինչպես է կարողացել հաստատվել Հայաստանում, ինչպես նաև գնահատել Իվան Իգնատևի կարգավիճակն «Ուրարտուում»։
– Երբ խոսում են սեփական սաների և լեգեոներների նկատմամբ վստահության մասին, ասում են, որ լեգեոներները պետք է մեկ գլուխ բարձր լինեն տեղացի ֆուտբոլիստներից։ Կարելի՞ է ասել, որ «Ուրարտուի» ռուս ֆուտբոլիստները շատ ավելի ուժեղ են տեղացիներից։
– Մեր թիմի փիլիսոփայությունն է՝ ձգտել չեմպիոնության ակադեմիայի սաների առաջնորդությամբ։ Մարզչական շտաբի խնդիրն է ճիշտ համադրել լեգեոներների և տեղացի ֆուտբոլիստների ուժերը, որպեսզի նրանք զարգանան և օգտակար լինեն ակումբին։ Այս բալանսն ենք մենք պահպանում։ Ինչ վերաբերում է ռուս ֆուտբոլիստներին, ապա մեր դարպասապահ Մելիխովը այս պահին թիմի առաջին համարն է։ Նրա հետ մրցակցում է երիտասարդ Գոռ Մատինյանը, այնպես որ դարպասապահական գծում մեզ մոտ սպասվում է բարձր մակարդակի մրցակցություն։
Մեզ մոտ նաև խաղում է Իվան Իգնատևը, որն այս պահին Հայաստանի առաջնության լավագույն ռմբարկուն է։ Նա շատ ուժեղ ֆուտբոլիստ է, որը գերազանցում է մյուսներին իր դիրքում։ Նրա խաղային որակները ակնհայտ են, և նա կարողանում է դրանք դրսևորել։ Մեզ մոտ կա նաև վետերան Օլեգ Պոլյակովը, որը թիմի կազմում է արդեն չորս տարի։ Նա թիմի փոխավագն է և այն օղակը, որը կարող է ուժեղացնել ցանկացած դիրք փոխարինման ժամանակ։ Նա թիմային խաղացող է։
Այս տարի մենք պայմանագիր ենք կնքել նաև Անտոն Կիլինի հետ։ Նա շատ փորձառու ֆուտբոլիստ է, որը կարող է միանգամից մի քանի դիրք փակել։ Նա մեկնարկային կազմի խաղացող է, որի հետ պայմանագիր կնքեցինք այս տարի։ Նրա հետ մրցակցում են հայ ֆուտբոլիստներ՝ Էրիկ Փիլոյանը և Հարություն Այվազյանը։
Սաշա Պուցկոն շատ ուժեղ սկսեց առաջնությունը, սակայն հետո փոքր-ինչ անկում ունեցավ։ Նա բավականին փորձառու ֆուտբոլիստ է, որը մեր պաշտպանության հենասյունն է։ Ես վաղուց եմ ծանոթ Պուցկոյի հետ և գիտեմ նրա խաղային որակները, այնպես որ նրա վերաբերյալ կասկածներ չունեմ։ Ամեն դեպքում, մեզ մոտ ամեն ինչ որոշում է խաղն ու առողջ մրցակցությունը։ Մենք այն թիմերից ենք, որոնք պայքարում են չեմպիոնության համար, բացի այդ, մեր կազմում են ամենաշատ տեղացի ֆուտբոլիստները։