«Ես աֆրիկացի եմ, բայց իմ սիրտն ու արյունը հայկական է։ Հայերն ինձ իրենց եղբոր պես են ընդունել, ու ես իսկապես շատ եմ սիրում Հայաստանը։ Ուր գնում եմ, առաջինը ցանկանում եմ հայի հանդիպել»,– ArmSport-ի հետ զրույցում խոստովանում է 32-ամյա կիսապաշտպան Յաո Սիլվեն Կուասին, որը պարզվում է՝ լավ տիրապետում է հայերենին, վերադարձել է Հայաստան և սպորտային ակումբ է հիմնել Տավուշի մարզում։
«Տավուշում ֆուտբոլային ակումբ հիմնելու գաղափարը ծնվեց տիկին Աննա Կարապետյանի հետ խոսելուց հետո․ նա ինձ համար մոր պես է, ապրում է Դանիայում։ Մենք խոսում էինք իմ կյանքի ու ֆուտբոլային կարիերայի մասին, ու նա ինձ հարցրեց՝ արդյոք կհամաձայնվե՞մ հաշմանդամային սպորտի ակումբ բացել, ես նրան ասացի, որ ցանկանում եմ նաև ֆուտբոլային թիմ հիմնել ու մենք որոշեցինք միախառնել այս երկու ուղղվածությունները։ Ցանկանում եմ օգնել այն երեխաներին, ովքեր 2020-ի պատերազմի հետևանքով կորցրել են իրենց ծնողներին, քանի որ ինքս էլ՝ մանուկ հասակում, կորցրել եմ ծնողիս»,- պատմում է իվուարցի Յաո Սիլվեն Կուասին:
Աննա Կարապետյանը, մեկնաբանություն թողնելով ակումբի ֆեյսբուքյան գրառումներից մեկում, մասնավորապես գրել է․
«Շատ ուրախալի լուր է: Խնդրում եմ բոլորին տարածել և ոգեկոչել սպորտի այս ակումբը, որտեղ կներգրավվեն բոլոր հաշմանդամ երիտասարդները և պատերազմում հայրեր կորցրած որդիները»:
Կուասին էլ ասում է՝ շատ էր ցանկանում ֆուտբոլը զարգացնել հենց Տավուշի մարզում․
«Ընտրեցի Տավուշի մարզը, քանի որ ցանկանում էի սպորտը Հայաստանում լրջորեն զարգանա, իսկ Տավուշում սպորտային թիմեր այնքան էլ չկային։ Մարդիկ այստեղ սիրում են ֆուտբոլը, ու մտածեցի՝ կարող եմ օգտակար լինել այստեղի երեխաներին:
Հաջորդ մրցաշրջանում մենք նախատեսում ենք մասնակցել ՀՖՖ-ի հովանու ներքո անցկացվող պատանեկան առաջնություններին, ու մոտ ապագայում հույս ունենք՝ կկարողանանք թիմ ունենալ Հայաստանի Առաջին խմբի առաջնությանը մասնակցելու համար»,- ասում է Կուասին։
«Տավուշ սպորտային ակումբը» հիմնելիս Կուասին կապ է հաստատել մի շարք կառույցների՝ Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիայի, Հայաստանի պարալիմպիկ կոմիտեի, Հայաստանի վոլեյբոլի ֆեդերացիայի, Դիլիջանի քաղաքապետարանի, Տավուշի մարզպետարանի, Հայաստանի Կարմիր խաչի ընկերության, ինչպես նաև Թեղուտի դպրոցի տնօրենի ու Թեղուտի գյուղապետի հետ։
«Մեր ակումբում արդեն 41՝ 8-14 տարեկան երեխա է մարզվում Թեղուտ գյուղից։ Մենք դեռևս միայն երեք մարզում ենք անցկացրել, բայց մեկ ամիս անց վստահ եմ՝ արդեն լավ թիմ կունենանք։
Ցանկանում եմ նշել, որ «Տավուշ սպորտային ակումբը» միայն իմը չէ, այլ ամբողջ Տավուշի մարզինը, այնպես որ կոչ եմ անում Տավուշի բոլոր մարդկանց լինել ակումբի մի մասը, քանի որ սա վերաբերում է իրենց երեխաներին։ Այո գաղափարն իմն էր, բայց սա պետք է լինի ամբողջ Տավուշի հպարտությունը։ Ես իմ ուժերի ներածին չափով անում եմ ամեն բան Տավուշի համար, բայց անհրաժեշտ է նաև Դիլիջանի քաղաքապետարանի և պարոն Ռուբեն Վարդանյանի՝ Դիլիջանի միջազգային դպրոցի հիմնադրի աջակցությունը»,- խոստովանում է Կուասին։
Ամփոփելով իր ֆուտբոլային կարիերան՝ Կուասին նշում է, որ այն ավարտելու վերաբերյալ դեռևս վերջնական որոշում չի կայացրել․
«Շուտով որոշում կկայացնեմ։ Իրականում, ես փորձում եմ ամեն ինչ իդեալական անել այս ակումբի համար, քանի որ սա երեխաների սպորտային կյանքին է վերաբերում։ Հավանաբար, կավարտեմ կարիերաս ու ամբողջ ուշադրությունս կսևեռեմ ակումբի վրա՝ քայլ առ քայլ այն ավելի լուրջ մակարդակի հասցնելով, քանի որ իմ անունն իմ արժանապատվությունն է։
Հայաստանյան կարիերայիս հետ կապված շատ հիշողություններ ունեմ։ Երբ հանդես էի գալիս «Ալաշկերտում», ակումբի նախագահն իմ հանդեպ շատ հարգալից վերաբերմունք ուներ, ու դա ակումբի աշխատակիցներին ստիպում էր ատել ինձ։ Ցանկանում եմ մոռանալ այդ ամենը։ Պարզապես շնորհակալ եմ Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիային՝ ինձ ցուցաբերած աջակցության և օգնության համար։ Նրանք գիտեն՝ ես ինչի մասին եմ խոսում»,- անկեղծանում է Յաո Սիլվեն Կուասին՝ չցանկանալով այլ մանրամասներ հաղորդել։
Կուասին «Ալաշկերտում» հանդես է եկել 2012 թվականին, բայց 2014 թվականին հեռացել է երևանյան թիմից ու երկու մրցաշրջան անցկացրել է Էստոնիայում, կարճ ժամանակ էլ ապրել է Իրաքում։ 2017 թվականին իվուարցի ֆուտբոլիստը, վերադառնալով մեր երկիր, պայմանագիր է կնքել Վանաձորի «Լոռիի» հետ, իսկ 2019/20 մրցաշրջանն անցկացրել է «Դիլիջանում»։
