Հարձակվող Ալեքսանդր Գլիշիչը ելույթներն այլևս չի շարունակի «Ալաշկերտում»։ Այս մասին ֆուտբոլիստը հայտնեց ArmSport-ի հետ զրույցում, որի ժամանակ Փարիզում էր․ կատակեցի՝ նոր ակո՞ւմբ է փնտրում, ինչին ի պատասխան՝ Ալեքսանդրը ծիծաղելով ասաց․ «Այո։ Մբապեն պիտի «Ռեալ» գնա, սպասում եմ, տեսնեմ, թե գնում է, փոխարինեմ նրան»։
Իսկ իրականում սերբ ֆուտբոլիստը, որն իր կողակցին գտավ հենց Հայաստանում, Փարիզ է մեկնել հանգստանալու և ոչ մի գնով չի ուզում հեռանալ Հայաստանից։
-Ալեքսա՛նդր, ինչպե՞ս որոշեցիք հեռանալ «Ալաշկերտից»։
-Դա իմ որոշումն է եղել։ Շատ բաներ են տեղի ունեցել։ Տեսա, որ այլևս նույն աջակցությունը չեմ ստանում, ինչ առաջին երկու տարիներին ու որոշեցի հեռանալ։ Բայց նորմալ է, նման բաներ լինում են ֆուտբոլում։
-Ո՞ւմ կողմից աջակցություն չէիք ստանում․ երկրպագուների՞, մարզիչների՞, ղեկավարությա՞ն։
-Չէի ուզենա խոսել այդ մասին։
-Ակումբն ուզո՞ւմ էր պահել Ձեզ։
-Ակումբի նախագահն ուզում էր, բայց մարզիչը՝ ոչ։ Այնպես որ, գնալը նորմալ էր։
-Ի՞նչ զգացողություն է իմանալը, որ ակումբի պատմության լավագույն լեգիոներ-ռմբարկուն եք։
-Իհարկե, հիանալի է։ Դա նշանակում է, որ ի վերջո, մի բան արել ես այս ակումբի համար։
-Ձեր կյանքն ինչպե՞ս է փոխվել Հայաստան գալուց ի վեր։
-Կարող եմ ասել, որ շատ է փոխվել։ Գալուցս ի վեր շատ լավ բաներ են եղել, բայց ամենալավն այն է, որ ես այստեղ սիրահարվեցի, ամուսնացա ու հիմա սերբահայ երեխայի ենք սպասում։
-Որտե՞ղ եք ծանոթացել Ձեր կնոջ հետ։
-Նրան նկատեցի, երբ խաղում էի «Ուրարտուում»։ Նա գալիս էր խաղերը դիտելու, որովհետև սիրում է ֆուտբոլ։ Հետո առաջին քայլն արեցի, ու ամեն ինչ սկսվեց։
-Ձեր առաջին տպավորություններն ինչպիսի՞ն էին Հայաստանից։
-Շատ լավ տպավորություններ ունեի․ եղանակը լավն էր, մարդիկ՝ լավն ու հյուրընկալ։
-Իսկ ի՞նչ կասեք Հայաստանի մասին հիմա։
-Հիմա կասեմ, որ Հայաստանն այն երկիրն է, որտեղ ապագայում, հավանաբար, կապրեմ ես։ Կարծում եմ՝ սա շատ բան է ասում։
-Ինչպիսի՞ն էր Ձեր կարիերան Հայաստանում։
-Կարծում եմ՝ լավն էր։ Իհարկե, միշտ էլ ավելի լավը կարող է լինել։ Լավ մեկնարկ էր «Ուրարտուում», հետո շարունակեցի «Ալաշկերտում»։ Գուցե, վերջին 2-3 ամիսն «Ալաշկերտում» այնքան էլ լավ չէր, բայց ֆուտբոլում այդպես լինում է։
-Հայաստանի Պրեմիեր Լիգան ինչպիսի՞ն է։
-Այս լիգան ինձ դուր է գալիս։ Այն ամեն տարի զարգանում է և ավելի ու ավելի լավը դառնում։
-Կամփոփե՞ք «Ալաշկերտի» ելույթներն այս մրցաշրջանում։
-Եվրոպայում շատ լավ սկսեցինք։ Դարձանք առաջին ակումբը Հայաստանում, որը խմբային փուլ դուրս եկավ։
Ներքին առաջնությունում այնքան էլ լավ չէր, գուցե, չկարողացանք եվրոպական խաղերից անցում կատարել հայկականի, կամ չգիտեմ։ Բայց հետո 5 խաղ անընդմեջ հաղթեցինք, ու հիմա ամեն ինչ ավելի լավ է։
-Ի՞նչ եք կարծում՝ ավարտե՞լ եք Ձեր գործը Հայաստանում։ Դուք ՀՊԼ-ին տալու բան այլևս չունե՞ք, իսկ ՀՊԼ-ն՝ Ձեզ առաջարկելո՞ւ։
-Անկեղծ ասած, կարծում եմ՝ չեմ ավարտել։ Ես սիրում եմ այս երկիրն ու այս առաջնությունը։ Այնպես որ, կարծում եմ, որ դեռ շատ բան կարող եմ տալ ՀՊԼ-ին, որովհետև ֆուտբոլային լավագույն տարիներս եմ անցկացնում։
-Այսինքն՝ մի օր կվերադառնա՞ք այստեղ։
-Հուսով եմ՝ կվերադառնամ։ Ես ուզում եմ վերադառնալ։ Գուցե, ավելի արագ վերադառնամ, քան սպասում ենք։
-Որպես խաղացո՞ղ, մարզի՞չ, թե՞ զբոսաշրջիկ։)
-Նախ, որպես խաղացող, հետո տեսնենք, թե կյանքն ինչ կմատուցի։
-Ապագայի ի՞նչ պլաններ ունեք։
-Հիմա ուզում եմ հանգստանալ, հետո կտեսնենք։ Որոշ առաջարկներ ունեմ, բայց դեռ վաղ է։ Ուզում եմ լավ մտածել։ Ոչ մի գնով չեմ ուզում հեռանալ Հայաստանից։
-Հայկական ակումբներից առաջարկ ստացե՞լ եք։
-Մինչև հիմա ոչ մի պաշտոնական առաջարկ չեմ ստացել։
-Ձեր հայ երկրպագուներին ասելու ի՞նչ ունեք։
-Ուզում եմ շնորհակալաություն հայտնել նրանց աջակցության համար։ Հուսով եմ՝ կշարունակեմ ուրախացնել նրանց։
ՎԵՐՋԱԲԱՆԻ ՓՈԽԱՐԵՆ
Գլիշիչին խնդրեցի հայերենով ինչ-որ բան ասել։ Նա հայերեն տառերով գրեց․ «Ես շատ եմ հավանում Հայաստանը և հայ ազգը»։
Ստելլա Բաբլոյան