Ավարտվեց VBET Հայաստանի պրեմիեր լիգայի հոբելյանական 30-րդ մրցաշրջանի առաջին խաղաշրջանը։ Մրցաշարային աղյուսակը վստահորեն գլխավորում է «Արարատ-Արմենիան»։ Ամփոփենք առաջատարի գրանցած արդյունքներն ու ցուցադրած խաղի մանրամասները․
2018 թվականին, մեկնարկելով Հայաստանի Բարձրագույն խմբի առաջնություններում, նորաստեղծ ակումբը կարողացավ երկու անգամ անընդմեջ նվաճել չեմպիոնի տիտղոսը, սակայն նախորդ մրցաշրջանն Արարատ-Արմենիայի համար մեղմ ասած չստացվեց։ Ճիշտ է՝ եվրագավաթային ասպարեզում թիմը կարողացավ երկրորդ տարին անընդմեջ դուրս գալ Եվրոպա Լիգայի խաղարկության փլեյ-օֆֆ, սակայն երկրորդ դեպքում ևս վերջին քայլը չբավականեցրեց թիմին՝ դուրս գալ խմբային փուլ։
Եվրագավաթներում ելույթները դադարեցնելուց հետո «Արարատ-Արմենիան» չկարողացավ հավուր պատշաճի ելույթներ ունենալ ներքին առաջնությունում։ Ողջ մրցաշրջանի ընթացքում թիմը մարզեցին երեք տարբեր մարզիչներ, իսկ այդ մարզիչներից վերջինի՝ Անատոլի Բայդաչնու նշանակումը որքան շատ հարցեր առաջացրեց, նույնքան էլ անհաջող ստացվեցին նրա գլխավորությամբ ակումբի ցուցադրած խաղն ու արդյունքները։ Այդ ամենի տրամաբանական շարունակությունը եղավ այն, որ մրցաշրջանի վերջնական արդյունքներով թիմը գրավեց 5-րդ հորիզոնականը՝ չկարողանալով նվաճել գոնե եվրագավաթների ուղեգիր, սակայն, ինչպես ասում են, չկա չարիք առանց բարիք․ ամռանը Հայաստանի կրկնակի չեմպիոնների գլխավոր մարզչի պաշտոնում նշանակվեց «Նոայից» հեռացած Դմիտրի Գունկոն, որը, բավականին բարդ իրավիճակում գլխավորելով երևանյան մյուս ակումբը, հայ երկրպագուներին ցույց էր տվել, թե իր գլխավորած թիմն ինչպես կարող է ֆուտբոլ խաղալ։
Նորանշանակ մարզիչը սկզբունքային մրցակիցների նկատմամբ ուներ մեկ շատ կարևոր առավելություն՝ բավարար ժամանակ։ Նրա թիմը չէր մասնակցելու եվրագավաթներին, և դա հրաշալի հնարավորություն էր՝ քայլ առ քայլ բարեփոխելու խաղի որակը և ֆուտբոլիստների միջև համագործակցությունը։ Մինչև Գունկոյի նշանակումն էլ «Արարատ-Արմենիայում» քիչ չէին բարձրակարգ ֆուտբոլիստները։ Ռուս մասնագետին մնում էր միայն կոնկրետ դիրքերի համար կետային սելեկցիա կատարել։ Գունկոն իրականացրեց վեց նոր տրանսֆեր, որոնցից գլխավորները նախորդ մրցաշրջանում Հայաստանի առաջնության լավագույն դարպասապահներից մեկը հանդիսացող Վալերիո Վիմերկատիի և ակումբի պատմության լավագույն ֆուտբոլիստներից մեկի՝ Մաիլսոն Լիմայի տրանսֆերներն էին․ Լիման ադապտացվելու հետ խնդիրներ չունեցավ, քանի որ կես տարի առաջ էր հեռացել երևանյան ակումբից՝ տեղափոխվելով Արաբական Միացյալ Էմիրություններ։ Բացի վերը նշված խաղացողներից, Արարատ-Արմենիան ձեռք բերեց նաև Կարեն Մուրադյանին, Ուիլֆրիդ Էզային, Ալվին Տերային և Դիեգո Բարբոզային։ Ինչպես ցույց տվեց ժամանակը, բացի Բարբոզայից, մնացած բոլորը կարևոր դերակատարում ունեցան ակումբի գրանցած հաջողություններում, իսկ վերջինիս նույնպես չի կարելի անտեսել, քանի որ նրա և մյուս խաղընկերների շնորհիվ թիմն ունի լավագույն պահեստային նստարաններից մեկն առաջնությունում, և Գունկոն գրեթե երբեք խնդիր չի ունենում՝ ռոտացիա կիրառելու կամ հանդիպման ընթացքում մեկ փոփոխությունով խաղի վրա ազդելու։
45-ամյա մասնագետը որդեգրեց 4-2-3-1 մարտավարությունը, որը հանդիպումների ընթացքում հաճախ կարող է վերափոխվել 4-4-2-ի։ Դարպասում իր անվիճելի տեղն ունի Վիմերկատին, որը պահեստայինների նստարանին է նստեցրել նախորդ երեք մրցաշրջաններում հիմնական դարպասապահ հանդիսացող Դմիտրի Աբակումովին։ Ի դեպ, Վալերիոն «Արարատ-Արմենիայի» այն չորս խաղացողներից է, որոնք մեկնարկային րոպեներից դաշտ են դուրս եկել առաջին շրջանի բոլոր ինը խաղերում։ Պաշտպանության կենտրոնում նույնպես ամեն բան հստակ է։ Այս դիրքը «ցեմենտել» են Սերգեյ Վակուլենկոն և Խոսե Խուլիո Բուենոն։ Գունկոյի գլխավոր նորարարություններից մեկն այն է, որ աջ պաշտպան Ալեմաոն միայն երկու հանդիպում է անցկացրել իր հարազատ դիրքում՝ մնացած ինը խաղերում հանդես գալով պաշտպանության ձախ թևում։ Իսկ աջ պաշտպանի դիրքում իրեն բավականին վստահ է զգում Հայաստանի հավաքականում ամրապնդված Դավիթ Տերտերյանը։
Հենակետայինի դիրքում Գունկոն ամենաշատն է դիմում ռոտացիայի։ Այստեղ իր հիմնական տեղն ունի թերևս Վբեյմար Անգուլոն, որը միայն մեկ խաղ է բաց թողել։ Անգուլոյի կողքին գործում էին Յոան Գուֆրանը, Կարեն Մուրադյանը, կամ Աալվին Տերան, սակայն, օրեր առաջ ընտանեկան խնդիրների պատճառով կարիերան ավարտեց երբևէ Հայաստանի առաջնություններում հանդես եկած ամենաաստղային խաղացողը՝ Գուֆրանը։ Նրա հեռանալով՝ առաջին շրջանի վերջին երկու խաղում Անգուլոյի կողքին գործեց Արմեն Համբարձումյանը, որը մրցաշրջանի սկզբնամասում զրկվել էր խաղային պրակտիկայից։ Գունկոյի կողմից ընթացիկ մրցաշրջանի բացահայտումներից մեկը դարձավ 22-ամյա Արտյոմ Ավանեսյանը, որին ռուս մասնագետն անվերապահորեն վստահում է ենթահարձակվողի դիրքը։ Առաջին շրջանի ինը խաղում Արտյոմը խփեց երեք գոլ և կատարեց նույնքան արդյունավետ փոխանցում։ Պատահական չէ, որ մեր ազգային հավաքականի վերջին երկու ամիսների խաղերի ժամանակ Ավանեսյանին տեսանք Խոակին Կապառոսի հայտացուցակում։
Հարձակման եզրերն անհնար է պատկերացնել առանց Մաիլսոն Լիմայի և Ֆուրջել Նարսինղի։ 33-ամյա Նարսինղը թեև չի փայլում բարձր արդյունավետությամբ, այնուամենայնիվ նրա ՕԳԳ-ն շատ բարձր է։ Ինչ վերաբերում է Լիմային, կարճ դադարից հետո վերադառնալով Հայաստան՝ վերջինս կրկին փայլուն խաղ է ցուցադրում և արժանիորեն գլխավորում է լավագույն ռմբարկուների ցուցակը։ Բացի խփած ինը գոլից, Լիման կատարել է նաև չորս գոլային փոխանցում։ Պետք չէ մոռանալ երիտասարդ Ժիրայր Շաղոյանին, որը գրեթե բոլոր խաղերում ստանում է մոտավորապես 30 րոպե խաղաժամանակ, բայց և այդ ընթացքում զգալիորեն սրում է խաղը հարձակման գծում։
Անցած մրցաշրջանում թիմի ամենաառանցքային խաղացողներից մեկը՝ Զաքարիա Սանոգոն, կորցրել է տեղը մեկնարկային կազմում, սակայն դա նույնպես պայմանավորված է բավականին ուժեղ մրցակցությամբ։ Մեր ներքին առաջնության շատ թիմեր կցանկանան իրենց կազմում տեսնել Սանոգոյի նման պատրաստված ֆուտբոլիտի։ Հարձակման կրակագծում գրեթե հավասարաչափ խաղաաժամանակ են ստանում Յուսուֆ Օտուբանաջոն և Ուիլֆրիդ Էզան։ Շատ հաճախ երկու աֆրիկացի հարձակվողներին տեսնում ենք նաև միաժամանակ խաղալիս, և նրանց համագործակցությունն այս մրցաշրջանում մեկ անգամ չէ, որ պսակվել է հաջողությամբ։
Գունկոյի գալով՝ «Արարատ-Արմենիան» ձեռք է բերել հստակ խաղային ձեռագիր։ Բավականին բարձր մակարդակի վրա է նաև խաղային կարգապահությունը։ Ինը խաղում ութ հաղթանակ և միայն մեկ ոչ-ոքի, խփած և բաց թողած գոլերի հարաբերակցությունն էլ՝ 23-6։ Անցած տարի նույն ժամանակահատվածում թիմն ուներ ուղիղ 10 միավոր պակաս։ Ճիշտ է, այդ նույն ժամանակահատվածում ևս բաց էր թողել վեց գնդակ, բայց ներկայիս 23-ի փոխարեն խփել էր 14-ը, ասել է թե՝ արդյունավետությունը ևս զգալիորեն բարձրացել է։ Գաղտնիք չէ, որ մարզչի կատարած աշխատանքը գնահատում են նրա ցուցադրած արդյունքներով։ Արձանագրենք մեկ փաստ․ Դմիտրի Գունկոն «Արարատ-Արմենիայի» ղեկին չի կրել ոչ մի պարտություն՝ միայն մեկ անգամ խաղալով ոչ-ոքի և հաղթելով մնացած բոլոր խաղերում։ Թիմը պայքարն է շարունակում նաև VBET Հայաստանի գավաթի խաղարկությունում, որտեղ, 2-1 հաշվով հաղթելով «Լեռնային Արցախին», դուրս է եկել քառորդ եզրափակիչ։
Չնայած այն հանգամանքին, որ մեր ներքին առաջնությունում վերջին տարիներին սովորաբար վերջին տուրում նոր ուրվագծվել է չեմպիոնը, այնուամենայնիվ այս մրցաշրջանը որոշակիորեն տարբերվում է։ Խոսքն ամենևին այն մասին չէ, որ թիմը վեց միավորի առավելություն ունի իրեն հետապնդող «Արարատի» նկատմամբ, բացի այդ էլ մեկ խաղ վերջինիս համեմատ պակաս է անցկացրել։ Պարզապես խաղային հստակ ձեռագիրը և թիմային կարգապահությունը ստիպում են մտածել, որ դժվար կլինի որևէ այլ մրցակցի «ոտք մեկնել» ներկայիս առաջատարի հետ, եթե իհարկե առաջիկա ձմռանն «Արարատ-Արմենիայի» սկզունքային մրցակիցները չբարելավեն իրենց թիմային խաղը։
Սուրեն Մելիքսեթյան