Օրեր առաջ Բուլղարիայի առաջնության հերթական տուրից հետո «Արդա» ակումբի պաշտոնական կայքը հայտարարեց, որ միանգամից խզում է պայմանագրերը 10-ից ավելի խաղացողի հետ, որոնց թվում էր նաև Հայաստանի հավաքականի կիսապաշտպան Ռումյան Հովսեփյանը: Բնականաբար, միանգամից հարց ծագեց, թե ինչու՞, քանի որ Ռումյանն իր ակումբի գրեթե բոլոր խաղերին մասնակցություն ունեցել է: Պատճառն, առավել քան, սպասելի էր. Ֆինանս…
Այս և այլ հարցերի շուրջ զրուցելու համար Armsport-ը կապ հաստատեց Հովսեփյանի հետ:
Ռումյան Հովսեփյանը Երևանի «Փյունիկից» «Արդա» տեղափոխվեց նախորդ տարվա հուլիսին: Այս ընթացքում մասնակցել է 24 հանդիպման, որից 4-ում փոխարինման է մտել: Հայ ֆուտբոլիստը հասցրել է դառնալ նաև մեկ գոլի հեղինակ՝ նախորդ տարվա հուլիսի 27-ին գրավելով «Բերոեի» դարպասը:
Ռումյանը մեզ հետ զրույցում նախ ներկայացրեց ակումբից հեռանալու պատճառն ավելի մանրամասնորեն.
«Պայմանագիրը խզվել է երկկողմ համաձայնությամբ՝ «Արդայի» խնդրանքով: Պատճառը ֆինանսական խնդիրներն էին, որոնք առաջացել էին պանդեմիայի հետևանքով: Ակումբի ղեկավարները լուրջ ֆինանսական խնդիրներ ունեին: Այլապես, այլ խնդիր չկար, առավել ևս, որ մարզչական շտաբն ու ակումբի ղեկավարները գոհ էին իմ ցուցադրած խաղից: Ես խաղացել եմ գրեթե բոլոր խաղերում: Ուզում եմ շնորհակալություն հայտնել ակումբին այս մեկ տարվա համար ու ցանկանալ նորանոր հաջողություններ»:
«Արդա» տեղափոխվելու գլխավոր պատճառներից մեկն այն է եղել, որ Ռումյանն արտասահմանում խաղալու մեծ ցանկություն է ունեցել և այնտեղ խաղալը, նրա կարծիքով, կարիերայում քայլ առաջ է եղել:
Հայաստանի և Բուլղարիայի առաջնությունները համեմատելիս Ռումյանը ֆիքսել է, որ Հայաստանում տեմպն ավելի դանդաղ է.
«Բուլղարիայում ֆուտբոլն անհամեմատ արագ է: Ֆուտբոլիստներն ավելի արագ են մտածում և խաղում, գնդակը դաշտի կենտրոնում գրեթե չի մնում: Հայաստանում կան տեխնիկապես լավ պատրաստված ֆուտբոլիստներ, որոնց պակասում է փորձն ու առաջնության տեմպը, որը, կարծում եմ, ժամանակի խնդիր է»:
Ֆուտբոլիստը չցանկացավ շատ մանրամասն խոսել «դրսում» խաղալու դժվարությունների մասին, միայն նշեց մի բան.
«Դժվարությունները շատ են: Ինձ կհասկանան նրանք, ովքեր խաղացել են դրսում: Ինչ էլ որ լինի, չպետք է հիասթափվել, հանձնվել: Պետք է պայքարել ու շարժվել առաջ»:
Հարցին, որ եթե ժամանակը հետ տալու հնարավորություն լիներ, ի՞նչ կաներ նա, արդյո՞ք ինչ-որ բան կփոխեր, պատասխանը եղավ այսպիսին.
«Ընդհանրապես չեմ մտածել ժամանակը հետ տալու ու ինչ-որ բան փոխելու մասին: Միշտ մտածում եմ ապագայի մասին»:
Հովսեփյանը կարծում է, որ կարիերայի բեկումնային պահը դեռ չի եղել ու այն դեռ առջևում է:
Մինչ «Արդա» տեղափոխվելը Հայաստանի հավաքականի անդամը խաղացել է հայկական ու ուկրաինական ակումբներում, բայց չառանձնացրեց կարիերայի լավագույն շրջանը՝ նշելով, որ ամեն ակումբում էլ լավագույն շրջան ունեցել է:
Ապագայի մասին խոսելիս էլ նշեց, որ մեծ հույսեր ու սպասելիքներ ունի, սակայն առայժմ նախընտրում է լռել:
Հովսեփյանը դեռ չի ցանկանում վերադառնալ Հայաստանի առաջնություն: Նա դեռ ցանկանում է խաղալ արտասահմանում:
Հայաստանում վերջին շրջանում մի շարք թիմեր բարձրաձայնում են լեգիոներների սահմանափակման մասին: Բուլղարիայի առաջնությունում սահմանափակման և Հայաստանում ևս սահմնանափակում մտցնելու հարցի շուրջ Ռումյանն ունի հետևյալ կարծիքը.
«Կարծում եմ, որ Հայաստանում ևս պետք է լինի լեգիոներների սահմանափակում, բայց այնպես, որ առաջնության խաղամակարդակի վրա չազդի: Վստահ եմ, որ տարբերակներ կգնտվեն: Օրինակ, Բուլղարիայում կա հայտացուցակի սահմանափակում: Ամեն խաղին պետք է հայտավորված լինի սահմանափակ թվով լեգիոներ»:
Այս օրերին հայկական ֆուտբոլում ամենահետաքրքիրը ներքին առաջնության վերջին հատվածն է: «Արարատ-Արմենիան», «Շիրակն» ու «Նոան» պայքարում են չեմպիոնության համար: Մի քանի անգամ նշվել է, որ ինչ-որ տեղ անակնկալ է, որ «Շիրակն» այս պահին առաջատար է: Սակայն Հովսեփյանը կարծում է, որ «Շիրակի» առաջատարությունը անակնկալ չէ.
«Հետևում եմ Հայաստանի առաջնությանը: Անչափ հետաքրքիր ու լարված առաջնություն է ստացվել: Չէի ասի, որ «Շիրակի» առաջատարությունն անակնկալ է: Չեմպիոնության հավակնորդները շատ են ու թող հաղթի ուժեղագույնը»:
Հովսեփյանի համար ամենաերջանիկ պահն առաջին անգամ հավաքական հրավիրվելն ու նորամուտի խաղում գոլ խփելն է եղել, իսկ տխուր պահերի մասին չի սիրում խոսել:
Հայաստանի հավաքականը նոր գլխավոր մարզիչ ունի: Խոակին Կապառոսի գլխավորությամբ հավաքականը դեռ հանդիպում չի անցկացրել, բայց բազմիցս խոսվել է, որ նորանշանակ գլխավոր մարզիչը հավաքականի անդամների ու թեկնածուների հետ հեռախոսազանգի միջոցով խոսել է: Բացառություն չէ նաև Ռումյանը.
«Կարոտել եմ հավաքականի խաղերը: Մեծ անհամբերությամբ եմ սպասում առաջիկա հավաքին: Խոսել եմ Խոակին Կապառոսի հետ: Մարզչական շտաբում մեծ պրոֆեսիոնալներ են աշխատելու, ինչի համար շատ ուրախ եմ: Կապառոսի մասին կարող եմ ասել, որ բարձրակարգ մասնագետ է, և ուրախ եմ, որ նա է մեզ մարզելու»:
Շարունակելով մարզիչների թեման, հայ կիսապաշտպանը նշում է, որ շնորհակալ է բոլոր այն մարզիչներին, ովքեր իր կայացման գործում թեկուզ շատ քիչ նշանակություն են ունեցել և շարունակում են ունենալ:
Խաղադաշտում Հովսեփյանը չի առանձնացնում խաղընկերների, որոնց հետ ավելի հեշտ է եղել համագործակցել՝ նշելով, որ նրանք շատ են:
Ամենացավալի թեմաներից մեկի մասին խոսելիս Ռումյանը փաստում է, որ, իրոք, հայկական ակումբներում մանկապատանեկան ֆուտբոլի վրա սևեռվելու առաջնային խնդիր կա.
«Սա շատ ցավոտ թեմա է հայկական ֆուտբոլում: Հարց, որը մտահոգում է բոլորին: Մանկապատանեկան ֆուտբոլում հիմա հիմնականում վստահում են անփորձ երիտասարդներին, ովքեր իրենց կարիերայում սիրողական ֆուտբոլով են զբաղվել ու ավարտել են, օրինակ, Ֆիզկուլտ ինստիտուտը: Նրանք չեն կարող կրթել և մեծացնել այնպիսի տղաների, որոնց նմաններն այժմ խաղում են հավաքականում: Իսկ մի փոքր ավելի ավագ սերնդի ներկայացուցիչները, որոնք լուրջ ֆուտբոլային անցյալ են ունեցել, մեծ փորձ ունեն, երեխաների հետ աշխատելու ձև գիտեն, նրանք տեղ չունեն մերօրյա ֆուտբոլում. սա է խնդիրը: Պետք է մեծ ուշադրություն դարձնել այս հարցին: Հայկական ֆուտբոլին պակասում է յուրահատուկ մոտեցում»:
Հարցազրույցի վերջում Հովսեփյանը պատասխանեց մի քանի բլից հարցի ևս.
-Ազատ ժամանակ ինչո՞վ ես սիրում զբաղվել:
-Սիրում եմ ռուսական բիլիարդ խաղալ: Շատ եմ սիրում այդ խաղը:
-Ամենադիտարժան խաղը, որը դիտել ես:
-Շատ են, բայց կառանձնացնեմ «Բարսելոնա»-ՊՍԺ՝ 6-1 հանդիպումը:
-Ֆուտբոլի պատմության լավագույն ֆուտբոլիստը:
-Լեո Մեսսի
-Ֆուտբոլի պատմության լավագույն մարզիչը:
-Դժվարանում եմ առանձնացնել մեկին:
-Երազանք, որը դեռ չի իրականացել:
-Կասեմ, երբ իրականանա:)
Արմեն Գարամյան
