Բասկետբոլի փառքի սրահի անդամ, NBA-ի պատմության ամենաարդյունավետ խաղացողը՝ Քարիմ Աբդուլ-Ջաբարը, հանդես եկել ի պաշտպանություն Միացյալ Նահանգներում բողոքի ակցիայի մասնակիցների:
«Այո, բողոքի ակցիաները հաճախ օգտագործվում են որպես արդարացում ինչ-որ մեկի գործողությունների համար, ճիշտ այնպես, ինչպես երկրպագուները նշում են իրենց թիմի չեմպիոնությունը հայրենի քաղաքում, այրում մեքենաներն ու ծեծում պատուհանները»: Ես չեմ ուզում թալանված խանութներ կամ այրված շենքեր տեսնել: Բայց աֆրոամերիկացիները երկար տարիներ ապրում են այրվող շենքում՝ խեղդվելով ծխի մեջ, քանի որ բոցն ավելի ու ավելի է մոտենում:
Ամերիկայում ռասիզմը օդում գտնվող փոշու պես է: Թվում է, թե անտեսանելի է, նույնիսկ եթե խեղդվում եք, մինչև որ թույլ եք տալիս արևը երևա: Այդ ժամանակ կտեսնեք, որ այն ամենուր է: Քանի դեռ թույլ ենք տալիս լույսը, մենք հնարավորություն ունենք ռասիզմը մաքրել այն վայրից, որտեղ այն կարող է վայրէջք կատարել: Բայց մենք պետք է զգոն մնանք, քանի որ այն միշտ օդում է:
Այսպիսով, միգուցե այժմ սև համայնքի գլխավոր խնդիրը այն չէ, որ ցուցարարները երեք-վեց ոտնաչափ հեռավորության վրա են գտնվում (Աբդուլ-Ջաբարը նկատի ունի սոցիալական հեռավորություն չհետևել), կամ այն, որ մի քանի հուսահատ հոգիներ գողանում են ոմանց շապիկները կամ նույնիսկ հրկիզում ոստիկանության բաժանմունքը, և այն փաստը, որ նրանց որդիները, ամուսինները, եղբայրներն ու հայրերը կսպանվեն ոստիկանության կողմից հենց այն պատճառով, որ նրանք զբոսանքի կամ մարզանքի են գնում, գնում ինչ-որ տեղ: Կամ սև լինելը նշանակում է, որ ձեր կյանքի մնացած ժամանակահատվածում նստեք տանը, քանի որ երկիրը վարակող ռասիզմի վիրուսը ավելի մահացու է, քան COVID-19-ը:
Երբ դուք տեսնում եք սև ցուցարարների Թրամփի և կորոնավիրուսի դարաշրջանում, դուք պետք է տեսնեք, որ մարդիկ չեն բողոքում այն փաստից, որ նրանք ցանկանում են բացել բարեր և գեղեցկության սրահներ, այլ այն պատճառով, որ նրանք ուզում են ապրել: Շնչել», — գրել է Աբդուլ-Ջաբարը LA Times-ի իր սյունակում: