2020 թ-ը բուռն է լինելու համաշխարհային սպորտում: Տարին օլիմպիական է: Բոլոր մարզաձևերը, որոնք ներկայացված են Օլիմպիական խաղերում, իրենց դռներն են բացել ու ներս են հրավիրում վերջին ուղեգրերի տիրակալներին:
Օլիմպիական խաղերին մասնակցելու համար մարզիկներն անում են ամեն հնարավորը, իսկ ֆուտբոլիստները, փորձում են հնարավորինս զգույշ լինել՝ վնասվածք չստանալու համար: Չէ որ, ի վերջո, Օլիմպիական խաղերից առաջ Եվրո-2020-նն է: Եվրոպայում քառամյակի գլխավոր ֆուտբոլային իրադարձության մեկնարկին մնացել է 141 օր:
Յուրաքանչյուր ֆուտբոլիստի երազանքն իր հավաքականում խաղալն ու երկրի մարզական պատիվը բարձր պահելն է: Ցավոք, վերջին տարիներին Գարեթ Սաուդգեյթի գլխավորությամբ խաղային հսկայական առաջընթաց գրանցած Անգլիայի հավաքականը, վերջին օրերին զրկվեց հարձակման գծի 2 առաջատար ֆուտբոլիստից:
Ինչպես հասկացաք՝ այս անգամ անդրադառնալու ենք Անգլիայի հավաքականին: Փորձելու ենք հասկանալ, թե ինչպե՞ս Անգլիան նվաճեց եզրափակիչ փուլի ուղեգիր, ինչպե՞ս կարող է Սաուդգեյթը լրացնել Ռեշֆորդի ու Քեյնի հնարավոր բացակայությունը, և ի՞նչ հնարավորություններ ունի հավաքականը:
Անգլիան 10-րդ անգամ կմասնակցի մրցաշարի եզրափակիչ փուլին: Լավագույն արդյունքը գրանցել է 1968 և 1996 թթ.՝ նվաճելով բրոնզե մեդալներ:
«Մառախլապատ ալբիոնի» ներկայացուցիչները Եվրո-2020-ի ընտրական փուլում ընդգրկված էին A խմբում: Որպես մրցակից, Անգլիայի հետ նույն խմբում էին Չեխիան, Կոսովոն, Բուլղարիան ու Մոնտենեգրոն: Անգլիան փայլուն արդյունք գրանցեց՝ 8 խաղում տանելով 7 հաղթանակ: Միակ պարտությունը նրանք կրեցին չեխերից, բայց դա չխանգարեց խմբում առաջին տեղը գրավելու համար: «Բրիտանական» հավաքականը ամբողջ ընտրական փուլում ամենաարդյունավետ 3 հավաքականներից մեկն էր: Սաուդգեյթի թիմն ու Մանչինիի Իտալիան 37-ական գոլ էին խփել: Ամենաարդյունավետը Բելգիան էր՝ 40 գոլով: Դարպասում իրեն լավագույն կողմերով դրսևորեց Ջորդան Պիկֆորդը՝ 7 խաղում սեփական դարպասն ընդունելով 6 գնդակ: Ինչևիցե, վիճակագրությունից անցնենք և խոսենք կազմի մասին:
Նշեցինք, որ Ռեշֆորդն ու Քեյնը վնասվածք են ստացել: Ռեշֆորդը մեջքի հետ կապված խնդիրներ ունի ու ըստ Սուլշերի՝ նա այս մրցաշրջանում կարող է չխաղալ, իսկ դա նշանակում է, որ հարցականի տակ է նաև երիտասարդ անգլիացու մասնակցությունը Եվրո-2020-ին: Եթե նույնիսկ նա հասցնի ապաքինվել, ապա շատ դժվար կլինի հասնել լավագույն մարզավիճակին: Բոլորը կհիշեն նմանատիպ դեպքեր. 2014 թ-ի ԱԱ-ից առաջ Ռոբենը կանգնեց նման խնդրի առաջ ու չկարողացավ իրեն դրսևորել: 2018 թ-ի ԱԱ-ից առաջ Մուհամեդ Սալահը վնասվածք ստացավ: Նա ապաքինվեց (երևի թե) ու խաղաց, և նրա ներկայությունը գրեթե չզգացվեց, բայց հակառակ պատկերը ևս եղել է. 2002 թ-ին բրազիլացի Ռոնալդոյի օրինակով: Նույն իրավիճակում է նաև Հարի Քեյնը: Ժոզե Մոուրինյոն ֆուտբոլիստին այս մրցաշրջանում օգտագործելու հույս չունի:
Հավանական կազմի մասին.
Եթե այլևս կորուստներ չլինեն, ապա դարպասում միանշանակ կտեսնենք «Էվերթոնի» դարպասապահ Ջորդան Պիկֆորդին: Դարպասապահի հարցում մարզիչը, դժվար թե, երկընտրանքի առաջ կանգնի: Պաշտպանությունում «անգլիական մեքենան» հզոր քառյակ կարող է դաշտ դուրս բերել: Կենտրոնում իր ամբողջ գեղեցկությամբ կլինի Հարի Մագուայերը, իսկ նրա կողքին կքննարկվի Ջոն Սթոունզի թեկնածությունը: Աջ եզրում իր վաստակած տեղն ունի Տրենտ Ալեքսանդր-Առնոլդը, բայց նա ունի փոխարինող՝ ի դեմս Տրիպիեի: Աջ եզրում կարող են մրցակցել Բեն Չիլվելն ու Դենի Ռոուզը: Կիսապաշտպանության կենտրոնում Սաուդգեյթն ընտրյալներ ունի. Հենդերսոն, Մեդիսոն, Դայեր (եթե կարողանա վերականգնվել), Ուինքս, Չեմբերլեն, Բարկլի, ինչու չէ նաև Մեյսոն Մաունտը: Հարձակման գծում Ռեշֆորդի ու Քեյնի բացակայության պայմաններում, կարող են մեծ դերակատարություն ունենալ Աբրահամն ու Վարդին, իսկ եզրերից արագացումներով ու սուր գործողություններով թիմի արդյունավետությանը կնպաստեն Ջեյդոն Սանչոն ու Ստերլինգը:
Հավաքականում հավաքված են թոփ-5 առաջնությունների գրանդ ակումբներում խաղացող ու առաջնությանը տոն տվող ֆուտբոլիստներ: Գարեթ Սաուդգեյթը արդյունավետությամբ փայլող հավաքական է ստեղծել ու Եվրո-2020-ի ֆավորիտների ցանկում Անգլիային միանշանակ պետք է տեղ հատկացնել:
Անգլիան եզրափակիչ հասնելու ևս մեկ շարժառիթ ունի: Գլխավոր հանդիպումը կայանալու է հարազատ՝ «Ուեմբլի» ստադիոնում: Սեփական հարկի տակ անցկացվող մրցաշարում Անգլիան մեկ անգամ արդեն հաղթել է. 1996 թ-ին՝ ԱԱ-ում:
Արմեն Գարամյան
