Հայաստանի առաջատար բադմինթոնիստ Լիլիթ Պողոսյանն արդեն 8 ամիս է գտնվում է հայրենիքում: Հայ մարզուհին 2017-ին մեկնել է Դանիա՝ մարզվելու և իր որակներն ավելի բարելավելու նպատակով: Նախորդ տարվա վերջին 23-ամյա Պողոսյանը վերադարձավ Հայաստան և կորոնավիրուսի համավարակով պայմանավորված իրավիճակով չկարողացավ վերադառնալ Դանիա:
«Եկել էի Հայաստան վնասվածքից ապաքինվելու համար, հիմա արդեն պետք է Դանիայում լինեի, բայց սահմանները փակ լինելու պատճառով չկարողացա մեկնել»,-մեզ հետ զրույցում ասաց Լիլիթ Պողոսյանը:
Նախորդ տարվա վերջին Լիլիթը ծանր վնասվածք ստացավ Կիպրոսում կայացած միջազգային մրցաշարում, ինչից շարունակում է վերականգնվել:
«Այս պահին վերականգնման վերջին փուլում եմ։ Դեռ վերջնական կորտ չեմ վերադարձել, բայց մոտակա 1 ամսում նախատեսել ենք աստիճանաբար վերականգնել լիարժեք մարզումները: Նախատեսել էինք, որ արդեն պետք է սկսեի մասնակցել միջազգային մրցաշարերի, որպեսզի սեպտեմբերին լինեի լավագույն մարզավիճակում, բայց մինչև նոյեմբեր նախատեսած բոլոր մրցաշարերը հետաձգվել կամ չեղարկվել են, և այս պահին չգիտենք, թե ինչ է մեզ սպասվում, այդ պատճառով կոնկրետ պլաններ չկան»։
Հունիսի վերջին մարզումներն է վերսկսել նաև Հայաստանի հավաքականը՝ մարզիչ Հրաչ Պողոսյանի գլխավորությամբ, ով Լիլիթի հայրն է ու նրա անձնական մարզիչը:
«Մենք արդեն սկսել ենք մեր մարզումները և հիմա կայուն մարզվում ենք: Արտակարգ դրությունը կրկին երկարաձգվեց, բայց մենք նորմալ կարողանում ենք կազմակերպել մարզումները: Հոկտեմբերին օրացուցային պլանով մեզ սպասվում է պատանիների Եվրոպայի առաջնությունը, որը տեղի է ունենալու Ֆինլանդիայում, բայց դեռ հարցական է՝ կմասնակցենք, թե՞ ոչ՝ կապված ճանապարհների բացման հետ: Ամեն դեպքում հիմա մարզվում ենք և չենք նայում հետ»,-ասաց հավաքականի մարզիչը:
Հրաչ Պողոսյանի խոսքով վնասվածքը լուրջ ազդեցություն թողեց Լիլիթի մարզավիճակի վրա, սակայն Դանիայում անցկացրած մարզումային ծրագրերը թույլ կտան Լիլիթին կրկին բարելավել իր արդյունքները:
«Հիմա Լիլիթն աշխարհում 300 լավագույն բադմինթոնիստների թվում է: Մինչև վնասվածք ստանալը աշխարհում 200-րդն էր, բայց վնասվածքից հետո նահանջեց աղյուսակում: Իհարկե Դանիայում մարզումները տվել են իրենց արդյունքը, քանի որ այնտեղ պայմաններ կան, բացի այդ նա մարզվում է լավագույն մարզիկների հետ: Այնտեղ ստեղծված է մեծ կենտրոն, որտեղ գտնվում են Եվրոպայի լավագույն բադմինթոնիստները և մարզվում են միասին, և կան բոլոր պայմանները մարզվելու համար: Հիմա սպասում ենք սահմանները բացվելուն, որ նորից մեկնի Դանիա»:
Լիլիթ Պողոսյանի համար կարիերայի ամենամեծ ձեռքբերումը 2019-ի Եվրոպական խաղերին մասնակցելն է, իսկ Տոկիո-2020-ի որակավորման մրցաշարերին մարզուհին չմասնակցեց վնասվածքի պատճառով.
«Մրցաշրջանի սկզբից 2 մրցաշարի եմ մասնակցել ու վնասվածքի պատճառով բաց թողեցի հետագա մրցաշարերը։ Վարկանիշային վերջին մրցումներն էին, բայց ես արդեն հետ էի մնացել վնասվածքի պատճառով: Այս պահին նպատակս լիարժեք մարզումներին վերադառնալն է։ Դանիայում մարզվելը ինձ շատ հնարավորություններ տվեց՝ պրոֆեսիոնալ սպորտում կարիերա ստեղծելու համար։ Եթե Հայաստանում մնայի, սպորտը թողնելու էի, որովհետև հեռանկար չկար։ Իսկ Դանիայում պրոֆեսիոնալ բադմինթոնում առաջ գնալու բոլոր պայմանները կան։ Ավելի շատ մրցաշարերի սկսեցի մասնակցել, նաև մրցանակային տեղեր գրավել, իսկ ամենամեծ ձեռքբերումս համարում եմ այն, որ որակավորվեցի 2019 թ. եվրոպական խաղերին»:
Երվանդ Հակոբյան
