Կոսովոյի ընտրանուն տանը զիջելուց հետո Ալեքսանդր Պետրակովի թիմը մարտի 25-ին մեկնեց Պրահա՝ մասնակցելու Չեխիայի հավաքականի ընկերական մյուս հանդիպմանը։ Սովորաբար, երբ մի քանի օրվա միջակայքում տեղի է ունենում ընկերական 2 հանդիպում, բարդ է կանխատեսել՝ ինչ տեսք կունենա թիմի մեկնարկային կազմը։ Կոսովոյի ընտրանին իր կազմով անհամեմատ զիջում է Չեխիային։ Առաջին հայացքից նպատակահարմար էր ուժեղագույն կազմով սեփական երկրպագուների աչքի առաջ հասնել առավելագույն արդյունքի։ Մյուս կողմից, Չեխիայի պես հավաքականի դեմ փորձարկումներ անելը արկածախնդրություն կարելի է համարել։ Ինչևէ, փորձենք հասկանալ՝ ի՞նչ տարբերակներ ունի Ալեքսանդր Պետրակովը առաջիկա ընկերական խաղում։
5 պաշտպանով սխեմա
Կոսովոյի հետ մրցավեճում ուկրաինացի մասնագետը դաշտ էր դուրս բերել 3 կենտրոնական պաշտպանով սխեմա։ Մի քանի անգամ Պետրակովն ասել էր, որ «լավ կյանքից չէ», որ խաղում է 3 կենտրոնականով, քանի որ այն ավելի պաշտպանողական է և զրկում է թիմին գնդակը կենտրոնում տնօրինելու և դիրքային գրոհներին ապավինելու հնարավորությունից։
Ենթադրում եմ, որ Պետրակովը կանի որոշակի վերադասավորումներ։ Պաշտպանությունում պետք է որ խաղաժամանակ ստանար Էդգար Գրիգորյանը, սակայն եզրային պաշտպանը վիզայի հետ կապված խնդրի պատճառով չի մեկնել Չեխիա։ Դա կարող է նշանակել, որ Ժիրայր Մարգարյանը նորից դուրս կգա մեկնարկային կազմում։ Կա նաև թույլ հավանականություն, որ ձախից կխաղա Կամո Հովհաննիսյանը, որն այդ դիրքում խաղալու փորձ ունի, իսկ աջից խաղալու հնարավորություն կստանա Դավիդ Դավիդյանը։ Պաշտպանության կենտրոնն էլ կարող է կրել որոշակի փոփոխություններ։ Երևի թե հանգստանալու հնարավորություն կստանա եռյակից մեկը, և դաշտ դուրս կգա Ստյոպա Մկրտչյանը։
Միջին և աջևի գծում փոփոխությունները ևս կարող են լինել բազմաթիվ։ Կոսովոյի հետ խաղում նորից չփայլեց Հովհաննես Հարությունյանը։ «Փյունիկի» առաջատարը փորձում էր դաշտում գտնել ազատ թիմակիցներ, կատարել սրող փոխանցումներ, սակայն ակումբային մակարդակի ֆուտբոլ ցուցադրել նրա մոտ չէր ստացվում։ Սպերցյանը դիմում էր հեռահար հարվածների, բայց փորձերը հիմնականում հաջող չէին։ Ակնհայտ է, որ Պետրակովն ունի հենակետային կիսապաշտպանի սուր կարիք, իսկ Հարությունյանն ու Սպերցյանը ոչ մի պարագայում «6» համար չեն։ Իսկ այլընտրանք մեր մարզիչն այս պահին չունի։ Ավելի ճիշտ՝ կա մի տարբերակ, բայց դա այս սխեմայով չի աշխատի (այդ մասին՝ ստորև)։
Մրցակցի դարպասի մոտ նորից կանգնած կլինի Լուկաս Սելարայանը, որը ցանկացած պահի իր ոչ ստանդարտ որոշումներով կարող է սրել խաղն առջևի գծում։ Մյուս երկու տարբերակները կարող են փոխվել տարբեր կերպ։ Առաջին խաղում ժամանակ ստացավ Վահան Բիչախչյանը, այս անգամ էլ, գուցե, խաղա Արթուր Միրանյանը, որը նման սխեմայով խաղում շատ օգուտ կտա։
4 պաշտպանով սխեմա
Գործնականում, Ալեքսանդր Պետրակովը կորցնելու բան չունի։ Փորձը ցույց է տվել, որ մեր հավաքականն անհամեմատ ավելի լավ է խաղացել, երբ իրենից ակնկալիքները շատ քիչ են եղել։ Հիշենք հենց նույն Չեխիայի հետ 11 տարվա վաղեմության պատմական հանդիպումը, երբ մենք հաղթեցինք մրցակցին 2-1 հաշվով։ Վերևում արդեն նշել էինք պաշտպանության հնարավոր վերադասավորումների մասին։ 4 պաշտպանով դասավորության ժամանակ էլ կարող է Ստյոպա Մկրտչյանը դուրս գալ խաղադաշտ ու զույգ կազմել Հարոյանի հետ։ Խնդիրը պարզապես նշածս երկու պաշտպանների՝ նվազ կտրուկությունն է, մինչդեռ Գեորգի Հարությունյանն ունի նման որակներ։ Եզրային պաշտպանների պարագայում էլ է նույն պատկերը։ Բայց եթե Պետրակովը նախըտրի խաղալ 4 պաշտպանով, Մարգարյանի խաղային որակներն անհամեմատ ավելի բարձր կլինեն, քանի որ «Ուրարտուն» այս պահին հենց 4 պաշտպանով էլ խաղում է։
Միջին գծում Պետրակովը կարող է գնալ խորամանկության ու «ավելացնել» հենակետայինի։ Հարությունյանն ու Սպերցյանը պետք է խաղան անկախ ամեն ինչից, որովհետև չկա նրանց այլընտրանք։ Բայց նրանց թիկունքում հնարավորություն ունի հայտնվելու Անդրե Չալըշըրը, որը, ինչպես նշել էինք, «Բրոմապոյկարնայում» վերջերս խաղացել է հենակետայինի դիրքում։ Եթե հավաքականում էլ Չալըշըրը խաղա միջին օղակում, դա հնարավորություն կտա Սպերցյան-Հարությունյան զույգից մեկին պարբերաբար «հանել» վերև և ազատ ստեղծագործելու հնարավորություն տալ։ Էլ չենք խոսում, որ Չալըշըրը կարող է «կեղծ հենակետայինի» պարտականություն կատարել ու պաշտպանության ժամանակ «իջնել» իրեն ավելի բնորոշ՝ կենտրոնական պաշտպանի դիրք։ Այդ դեպքում արդեն կպաշտպանվենք 5 պաշտպանով։
Առջևի գծում գրոհները 4 պաշտպանով խաղով կզարգանան մի փոքր այլ կերպ։ Այս պարագայում մենք կունենանք վառ արտահայտված եզրային հարձակվողներ։ Լուկասի՝ խաղադաշտում հայտնվելը կասկած չի հարուցում, իսկ մյուս երկու ֆուտբոլիստները կարող են փոխվել։ 4-2-3-1 սխեմայով կրակագծում լավ կնայվի Հրանտ-Լեոն Ռանոսը։ Հակադարձ եզրում շանս ստանալուն արժանի է Էդգար Սևիկյանը, որը Կոսովոյի հետ խաղում վատ չմտավ փոխարինման։
Կարելի է է՛լ ավելի հարձակողական տարբերակ էլ մտածել։ Այդ դեպքում Լուկասը պետք է փակի «10» համարի դիրքը, իսկ եզրում նրա փոխարեն դաշտ դուրս կգա ցանկացած այլ ֆուտբոլիստ՝ Նարեկ Գրիգորյան, Արթուր Սերոբյան, Վահան Բիչախչյան, Բալեկյան…ընտրեք՝ ձեր ցանկությամբ։
Անկախ հանդիպման ելքից, պետք է հասկանալ, որ այն ընկերական բնույթ է կրում։ Թեպետ Ալեքսանդր Պետրակովը պնդում է, որ հավաքականը փորձադաշտ չէ և այն տեղը չէ, որտեղ կարելի է փորձարկել նոր ֆուտբոլիստների, սակայն հենց ընկերական հանդիպումներում է հնարավոր դառնում տեսնել երիտասարդ խաղացողների կարողությունները կամ փորձառու խաղացողների ուժերը նոր դիրքերում։ Ենթադրվում է, որ Չեխիայի հետ խաղում մենք նման փորձարկումներ կտեսնենք։
Ռոբերտ Գասպարյան
