Հայկական ակումբները շարունակում են ակտիվորեն նախապատրաստվել մրցաշրջանի երկրորդ հատվածին։
ArmSport-ի դիտակետում այս անգամ հայտնվել է Հայաստանի գործող չեմպիոն «Ալաշկերտը»։ Այս ակումբի պատմությունն ընթացիկ մրցաշրջանում էականորեն տարբերվում էր մյուս ակումբներից․ «Ալաշկերտը» «կռիվ» էր տալիս երկու ճակատով՝ ինչպես ներքին առաջնությունում, այնպես էլ Կոնֆերենցիաների Լիգայի խմբային փուլում։
Էմոցիաներով հագեցած ամառ՝ «համեմված» պատմական իրադարձությամբ
«Ալաշկերտը» հայկական այն ակումբներից է, որը միշտ պատվով է հանդես գալիս եվրագավաթներում։ Այո, երբեք շատ հեռուն չի գնացել, լավագույն դեպքում հաղթահարել է երկու փուլ, բայց, եթե հիշենք՝ ինչպիսի հիանալի հանդիպումներ է անցկացրել «Սենթ-Ջոնսթոնի», «Կայրաթի», «Բատեի», «Ստյաուայի» և «Ռեյնջերսի» հետ, ամեն բան կստանա տրամաբանական տեսք։
Արդեն ընթացիկ մրցաշրջանում Բագրատ Նավոյանի հիմնադրած ակումբը հասավ ինչպես իր, այնպես էլ հայկական ակումբային ֆուտբոլի պատմության լավագույն ցուցանիշին՝ դուրս գալով Կոնֆերենցիաների Լիգայի խմբային փուլ։
Շատերը նշում են, որ նորաստեղծ մրցաշարի խմբային փուլ մտնելով պետք չէ շատ ուրախանալ, քանի որ վերջինիս մակարդակը բավականին թույլ է։ Սակայն, երբ տեսնում ենք, որ այդ մրցաշարում հանդես են գալիս «Ռոմայի» և «Տոտենհեմի» նման ակումբներ, հասկանում ենք, որ տվյալ կարծիքն այնքան էլ միանշանակ չի կարելի ընդունել։ Ի Վերջո, մասնակցելով Կոնֆերենցիաների Լիգայի խաղարկությանը, «Ալաշկերտը» բավականաչափ գումար աշխատեց, ինչը ևս շատ կարևոր է։
Ակնկալիքների և իրականության «բախումը»
Այն իրավիճակում, որի մեջ «Ալաշկերտը» հայտնվեց ընթացիկ մրցաշրջանում, բավականին նման է մակեդոնական «Վարդարի»՝ 2017/18 մրցաշրջանում ունեցած ելույթներին։ Տիգրան Բարսեղյանի և Հովհաննես Համբարձումյանի օգնությամբ «Վարդարը» հիանալի անցկացրեց Եվրոպա Լիգայի փլեյ-օֆֆը՝ դուրս գալով խմբային փուլ, սակայն այնտեղ ուժերը չբավարարեցին, և թիմը չկարողացավ հավուր պատշաճի հանդես գալ եվրագավաթներում և ներքին առաջնությունում։
Գրեթե նույն իրավիճակում հայտնվեց «Ալաշկերտը», որը բավականին վատ մեկնարկեց VBET Հայաստանի Պրեմիեր Լիգայի ընթացիկ առաջնությունում, իսկ եվրոպական ասպարեզում անցկացրած վեց խաղերում վաստակեց միայն մեկ միավոր։ Սա ևս մեկ ապացույց է, որ մեր ակումբային ֆուտբոլը բավականին շատ տեղ ունի զարգանալու։ Ոչ-ոք «Ալաշկերտին» չի մեղադրում, որ թիմը միայն մեկ անգամ ոչ-ոքի խաղաց, քանի որ առաջին մասնակցությունն ինքնին արդեն կարելի է համարել հաջողություն՝ չնայած որ կրած հինգ պարտություններից առնվազն երկուսը կարող էին այլ ելքով ավարտվել։
Հիմա անդրադառնանք ֆուտբոլի «ոչ ֆուտբոլային» կողմին։ Երկրպագուն ֆուտբոլը սիրում է աչքերով, իսկ այդ աչքերը տեսնում են ինչպես խաղադաշտում կատարվող ֆուտբոլային իրադարձությունները, այնպես էլ մի շարք այլ երևույթներ, որոնք առաջին հայացքից մանրուք են թվում, սակայն բավականին ցավոտ կերպով աչք են «ծակում»։
Ինչպե՞ս կարելի է խմբային փուլի 32 ակումբների մեջ լինել միակը, որի մեկնարկային կազմի 11 ֆուտբոլիստներ խաղադաշտ են դուրս գալիս երեք տարբեր տեսակի մարզահագուստով, խաղացողներից ոմանց մարզաշապիկից բացակայում է տիտղոսային հովանավորի լոգոն, և նմանատիպ մի շարք տհաճ երևույթներ, որոնց մասին այնքան շատ է խոսվել, որ նույնը կրկնել արդեն չի ստացվում։
Հասկանալի է՝ Հայաստանում ակումբ պահելը շատ դժվար և «ծանր» գործ է, բայց եվրագավաթի խմբային փուլում հանդես գալով, յուրաքանչյուր ակումբ ներկայացնում է պետություն, և նման պարագայում խիստ ցանկալի է ներկայանալ արժանավայել հանդերձանքով։
VBET ՀՊԼ և Գավաթի խաղարկություն
Ինչպես արդեն նշեցի, «Ալաշկերտի» համար շատ ծանր ստացվեց մրցաշրջանի առաջին հատվածը, սակայն պետք է նշել, որ վերջին մեկուկես ամսվա ընթացքում թիմը կարողացավ որոշակիորեն շտկել իրավիճակը և այժմ գտնվում է 5-րդ հորիզոնականում՝ «Նոային» զիջելով մեկ միավոր։
Գավաթի խաղարկությունում ակումբի ելույթները բավականին կարճ տևեցին։ Քառորդ եզրափակչում «Ալաշկերտը» 0-2 հաշվով պարտվեց «Ուրարտուին» և լքեց մրցաշարը։
Մարզչական փոփոխությունների և սպասելիքների մասին
Եվրագավաթների որակավորման փուլը և խմբային փուլի մեկնարկն «Ալաշկերտը» անցավ Ալեքսանդր Գրիգորյանի գլխավորությամբ, սակայն մրցաշրջանի կեսից վերջինիս փոխարինեց սերբ Միլան Միլանովիչը։ Կարծում եք՝ այսքանով սահմանափակվե՞ց, իհարկե ոչ։ Առաջին կեսի ավարտից հետո Միլանովիչը ևս հեռացավ, իսկ վերջինիս փոխարեն նշանակվեց ղազախական «Ատիրաուից» հեռացած Արամ Ոսկանյանը։ Ոսկանյանի նշանակմանը դեռևս կանդրադառնանք, սակայն ամրագրենք «որդեգրած» քաղաքականությունը։ Կես մրցաշրջանում մարզչական երեք փոփոխություն։ Կարո՞ղ է այս թիմը հաջողություն գրանցել, կարո՞ղ է այսկերպ մեր առաջնությունը զարգանալ։ Պատասխանը ինձնից լավ գիտեք․․․
Արամ Ոսկանյանի նշանակումը կարող է շատ օգտակար լինել «Ալաշկերտի» համար, եթե վերջինիս ժամանակ տան՝ խաղային փիլիսոփայությունը ֆուտբոլիստներին փոխանցելու համար։ Շատ կարևոր հանգամանք է նաև այն, որ Ոսկանյանը բացառապես միայնակ կատարի գլխավոր մարզչի պարտականությունները։ Գաղտնիք չէ, որ Բագրատ Նավոյանը սիրում է հանդիպումների ընթացքում միջամտել մարզիչների որոշումներին և ցուցումներ տալ թիմի ֆուտբոլիստներին։
Հայաստանի չեմպիոնը որոշակի փոփոխությունների է ենթարկվել տրանսֆերային պատուհանի ընթացքում։ Թիմից հեռացել է հարձակման առաջատարներից մեկը՝ Ալեքսանդր Գլիշիչը, որը կարիերան կշարունակի Ուզբեկստանում։ «Ալաշկերտի» շարքերը համալրել է նաև «Արարատ-Արմենիայի» և «Ուրարտուի» նախկին պաշտպան Դմիտրի Գուզը, որը ղազախական «Ատիրաուի» կազմում ելույթ էր ունենում Ոսկանյանի գլխավորությմաբ։ Թիմում փորձաշրջան են անցնում մի շարք ֆուտբոլիստներ և մոտ ժամանակներս կարող են պաշտոնապես համալրել վերջինիս շարքերը։
«Ալաշկերտը» միշտ աչքի է ընկել մարտունակ կազմով։ Այսօր էլ թիմը բավականին բալանսավորված կազմ ունի, և կասկած չի հարուցում, որ այս մրցաշրջանի երկրորդ հատվածում նպատակամղված պայքարելու է հերթական անգամ եվրագավաթային ուղեգիր նվաճելու համար։ «Ալաշկերտի» խնդիրները այլ տեսակ են և հիմնականում ոչ ֆուտբոլային, եթե համակարգված աշխատանքի շնորհիվ կարողանան վերացնել դրանք, Հայաստանի չեմպիոնը կունենա երկրպագուների հսկայական «բանակ»․․․
Սուրեն Մելիքսեթյան
