Գրոդնոյի «Նեմանի» կիսապաշտպան Միխայիլ Կոզլովը Երևանի Կասկադով բարձրանալիս Sport5-ի հետ զրույցում խոսել է Հայաստանի մայրաքաղաքի մասին և նշել եվրագավաթային խաղին նախորդող մթնոլորտի բացակայությունը։
— Առաջին տպավորությունն, անկեղծ ասած, մի փոքր ավելի վատ էր, քան սպասում էի։ Հակասությունն աչք է ծակում. մի կողմից՝ գեղեցիկ դղյակներ, ամեն ինչ կոկիկ է, մյուս կողմից՝ ճանապարհի հակառակ կողմում խարխուլ թաղամասեր են։ Այդ անհավասարակշռությունը տհաճ զգացողություն է առաջացնում։ Բայց կենտրոնում շատ գեղեցիկ է՝ կանաչ տարածքներ, սրճարաններ, ռեստորաններ, մարդիկ զբոսնում են։ Կենտրոնից դուրս, սակայն, այլ կյանք է սկսվում։
— Երևանը զբոսաշրջային քաղաքի տպավորությո՞ւն է թողնում։
— Այո, մի քիչ այդպիսի տեսք ունի։ Զբոսաշրջիկների համար նախատեսված վայրերում ամեն ինչ գեղեցիկ է, բայց ետնաբեմում իրականությունն է։
— Քո հետևում Հայաստանի խորհրդանիշն է՝ Արարատ լեռը։ Ի՞նչ կասես։
— Շատ գեղեցիկ է, թեև հիմա տեսանելիությունը վատ է։ Ասում են՝ պետք է ճիշտ պահն ընտրել, երբ ամպեր չկան։ Լեռներն ընդհանուր առմամբ միշտ գեղեցիկ են, մի տեսակ ռոմանտիկա կա։ Նայելիս ապրելու ցանկություն է առաջանում։ Հիշում եմ ընտանիքս, որի կարոտը շատ եմ զգում, և նման պահերին արցունքներ են հայտնվում աչքերումս։ Նման գեղեցկություն տեսնելը, իհարկե, հաճելի է։
— Ինչպե՞ս ես կարծում, «Նեմանում» Արարատն ավելի շատ որպե՞ս լեռ են ընկալում, թե՞ կոնյակ։
— Կարծում եմ՝ ավելի շատ կոնյակ։ Բայց հույս ունեմ, որ լեռ։
— Ո՞րն է ավելի գեղեցիկ՝ Գրոդնոն, թե՞ Երևանը։
— Դժվար հարց է։ Երևանը դեռ պետք է ավելի լավ ուսումնասիրեմ, որ վերջնական պատասխան տամ։ Գրոդնոն սրտիս ավելի մոտ է, բայց Երևանն իր առավելություններն ունի, օրինակ՝ եղանակը։ Կենտրոնը պարզապես աննկարագրելի գեղեցիկ է, այդ առումով, երևի, առավելություն ունի։ Բայց Գրոդնոն սրտիս մի մասն է։
— Երեկ երեկոյան զբոսնե՞լ եք քաղաքում, շատ մարդ տեսե՞լ եք։
— Այո։ Ցերեկը, երևի շոգի պատճառով, մարդիկ քիչ էին, բայց երեկոյան շատ էին։ Տեսանելի էր, որ հիմնականում զբոսաշրջիկներ են։ Սրճարաններում, ռեստորաններում մարդիկ նստած էին, հանգստանում էին։ Շատ լավ մթնոլորտ էր։
— Բայց խաղի մթնոլորտ, վաղվա հանդիպման խանդավառություն քաղաքում չկա՞։
— Բացարձակապես։ Ոչ պաստառներ կան, ոչ գովազդ, ոչ էլ տեղական ակումբի խորհրդանիշներ։ Այդ առումով ոչինչ չի զգացվում։
— Տեղացիներն ասում են, որ խանդավառություն է լինում, երբ, օրինակ, Գերմանիայի հավաքականն է գալիս։ Գուցե այստեղ ֆուտբոլից հագեցածություն կա՞։
— Հնարավոր է։ Տեղական թիմերի խաղերն այստեղ, երևի, այդքան մեծ հետաքրքրություն չեն առաջացնում։ Իսկ բարձրակարգ թիմերի, օրինակ՝ նրանց ազգային հավաքականի խաղերին մարդիկ գալիս են, քանի որ այնտեղ աստղային ֆուտբոլիստներ կան։
— Եթե «Նեմանը» եվրագավաթներում տնային խաղեր անցկացներ Գրոդնոյում, ամեն ինչ այլ կերպ կլինե՞ր։
— Հաստատ։ Ազգային գավաթի ժամանակ, օրինակ, ամբողջ քաղաքը ֆուտբոլով էր ապրում։ Մեկ ամիս առաջ բոլորն արդեն զանգում էին, հարցնում՝ ինչպե՞ս տոմս ճարել։ Եթե Գրոդնոյում եվրագավաթներ լինեին, ուղղակի խենթություն կլիներ։
