Դիեգո Մարադոնայի՝ ֆուտբոլի պատմության մեծագույն խաղացողներից մեկի մահից երեք տարի անց նրա անունը շարունակում է մնալ լրատվամիջոցների ուշադրության կենտրոնում:
2025 թվականի մարտի 11-ին Բուենոս Այրեսում մեկնարկել է դատական գործընթաց՝ կապված նրա մահվան հետ: Յոթ բժիշկներ և բուժանձնակազմի անդամներ, ովքեր խնամում էին Մարադոնային վերջին օրերին, մեղադրվում են անփութության մեջ: Այս մարդիկ Դիեգոյի կողքին էին և վերջին օրերին նրան բժշկական օգնություն էին ցուցաբերում։ Նրանցից բոլորը բժիշկներ և բուժանձնակազմի անդամներ էին․ նեյրովիրաբույժ Լեոպոլդո Լուկեն, հոգեբույժ Ագուստինա Կոսաչովը, հոգեբան Կառլոս Դիասը, տնային խնամքի համակարգող բժիշկ Նենսի Ֆորլինին, բուժեղբայրների համակարգող Մարիանո Պերոնին, բուժեղբայր Ռիկարդո Ալմիրոնը և կլինիկական բժիշկ Պեդրո Դի Սպանիան։ Նրանց սպառնում է 8-25 տարվա ազատազրկում: Դատը մեկ այլ մեղադրյալի՝ բուժքույր Դահիանա Մադրիդի նկատմամբ, կանցկացվի առանձին:
2021-ին հետաքննությունը պարզել էր, որ Մարադոնայի մահը կարող էր կանխվել պատշաճ բժշկական օգնության դեպքում: Փորձագետները ենթադրում են, որ սրտի կանգը կարող էր առաջանալ թունավոր նյութից, օրինակ՝ կոկաինից, սակայն վերջնական ապացույցներ չեն հայտնաբերվել: Մարադոնայի դուստր Դալման դատից առաջ հայտարարել է, որ ընտանիքը վախենում է մաֆիայից, որը կարող է կապված լինել հոր մահվան հետ: Վարկածներ են շրջանառվում, որ նա սպանության զոհ է դարձել, ինչն ավելի է սնում «Մարադոնան կենդանի է» առասպելը:
Մարադոնայի անունը շրջապատված է լեգենդներով։ Նա երեք անգամ «վերակենդանացել է» կլինիկական մահից, ինչը նրա կերպարին ավելի միստիկական է դարձնում։ Նրա մահվան հանգամանքները շարունակում են հետաքրքրել հանրությանը, և շատերը կարծում են, որ նա դարձել է դավադրության զոհ։ Գերմանացի լրագրող Ֆելիքս Հուտը նույնիսկ վավերագրական ֆիլմ է նկարահանել՝ «Արդյո՞ք սա սպանություն էր։ Մարադոնայի մահվան գաղտնիքը» վերնագրով։
Երկու դեմքեր՝ «Դիեգո» և «Մարադոնա»
Նրա կյանքը լի էր ոչ միայն փառքով, այլև անկումներով՝ կապված թմրանյութերի, սկանդալների ու քաղաքական հայտարարությունների հետ: Սակայն հենց այդ հակասական կերպարն է նրան վերածել համաժողովրդական պաշտամունքի առարկայի:
Հավերժության ճանապարհ
2024-ին Արգենտինայի դատարանը թույլատրել է Մարադոնայի աճյունը տեղափոխել Բուենոս Այրեսի կենտրոնում՝ Նախագահական պալատի մոտ կառուցվող դամբարան: Այս որոշումը, որին աջակցել են նրա դուստրերը՝ Դալման և Ջանինան, նպատակ ունի ստեղծել պաշտամունքի վայր՝ ամրապնդելով նրա սրբացման գործընթացը: Ինչպես նշում է սոցիոլոգ Էդուարդո Արչետին, Մարադոնան անգերազանցելի խորհրդանիշ է Արգենտինայի ազգային ինքնության համար՝ ֆուտբոլի միջոցով մարմնավորելով ժողովրդի երազանքներն ու հույսերը:
Համեմատության համար՝ Բրազիլիայի «ֆուտբոլի արքա» Պելեն, ով մահացել է 2022-ին, նույնպես արժանացել է հուշարձանի՝ Սանտոսում: Սակայն Մարադոնայի պաշտամունքը եզակի է իր մասշտաբով՝ ընդգծելով նրա կապը ազգային մշակույթի և ժողովրդական սիրո հետ:
Հանճար ֆուտբոլում
Մարադոնայի կարիերան սկսվել է 1976-ին՝ «Արգենտինոս Խունիորս» ակումբում: 16 տարեկանում նա ապշեցրել է բոլորին իր տեխնիկայով և խաղի ընկալմամբ: 1979-ին նա աշխարհի երիտասարդական առաջնությունում հաղթանակ է բերել Արգենտինային, իսկ 1986-ին՝ աշխարհի չեմպիոնի տիտղոս՝ դառնալով ազգային հերոս: Նրա խաղը, հատկապես Անգլիայի դեմ խփած գոլերը, համարվում են անկրկնելի՝ «Աստծո ձեռքով»։
Մարադոնայի կյանքը լի էր հակասություններով՝ ավելորդություններ, կախվածություններ և սկանդալներ: Սակայն հենց այդ թերություններն են նրան դարձրել ժողովրդի համար հասանելի «աստված»: Նրա մահը չավարտեց լեգենդը, այլ նոր շունչ հաղորդեց՝ թողնելով բաց հարցեր և ստեղծելով անմահության մասին նոր առասպելներ:
