Ֆուտբոլի Հայաստանի հավաքականն անցկացրեց հերթական զիլ հանդիպումը՝ սեփական հարկի տակ իսկական կռիվ տալով աշխարհի վերջին երկու առաջնությունների արծաթե և բրոնզե մեդալակիր Խորվաթիայի ընտրանուն։ Չենք փորձի համեմատականներ անցկացնել օրեր առաջ կայացած Թուրքիայի խաղի հետ, քանի որ խաղամակարդակներով Թուրքիան ու Խորվաթիան մի փոքր այլ հարթությունների և իրականության մեջ են, եթե ավելին չասենք։
Եթե մի փոքր իջնենք երկնքից ու դուրս գանք էյֆորիայից, պարզ կտեսնենք, որ խորվաթների հետ խաղում մեր թիմը կարող էր պարտվել ավելի խոշոր հաշվով։ Սակայն ֆուտբոլին մի փոքր ավելի շատ հետևող երկրպագուները չեն կարողանա հերքել այն փաստը, որ ֆուտբոլային չափանիշներով «ծերացող» Խորվաթիան գրեթե երբեք աչքի չի ընկնում գոլառատ խաղերով, այլ սահմանափակվում է 1-2 գնդակ խփելով ու ամուր պաշտպանվելով։ Կատար-2022-ի ընթացքում այդ իրականության հետ բախվել են բրազիլացիները։
Հիմա փորձենք օբյեկտիվ գնահատականներ սահմանել մեր ընտրանու ֆուտբոլիստներին, որոնք դուրս եկան խաղադաշտ Խորվաթիայի հետ խաղում։
Օգնյեն Չանչարևիչ — 9
Ըստ իս, Հայաստանի հավաքականի լավագույն ֆուտբոլիստը Խորվաթիայի հետ հանդիպմանը դարպասապահ Օգնյեն Չանչարևիչն է։ Երևանյան խաղում «մեր սերբը» քանիցս իր սեյվերով փրկեց թիմին վերահաս գոլից։ Ընդունած կասկածելի գոլում, իհարկե, նրա մեղքը չկար։ Առայժմ Չանչարևիչի ամենաթույլ կողմը գնդակը խաղի մեջ ազատ հարվածով մտցնելն է, սակայն դրա հետ մենք վաղուց համակերպվել ենք. Հայաստանում չկա նման որակներով լավ դարպասապահ։ Բայց գովելի է, որ դարպասում ունենք խաղացող, որն իր վստահությամբ թույլ է տալիս պաշտպաններին ավելի շատ մտածել գրագետ փոխանցում կատարելու մասին։
Ստյոպա Մկրտչյան — 8
Խորվաթական «Օսիեկի» երիտասարդ պաշտպանը խաղից խաղ ավելացնում է ։ Այս անգամ խաղադաշտում չէր Վարազդատ Հարոյանը, որը նախորդ խաղում գերազանց մաքրեց թիմակիցների բաց գոտիները։ Ստյոպան խորվաթների դեմ խաղաց կենտրոնում, որպես ամենաբարձրահասակ պաշտպան, ու հրաշալի փակեց մրցակցի օդային ճանապարհը՝ թույլ չտալով Անդրեյ Կրամարիչին գեթ մեկ հարված կատարել գլխով։ Դեռ իմպուլսիվությունը խանգարում է, սակայն նրա կյանքում մեծ հանդիպումները դեռ առջևում են, ավելացնելու տեղ կա։
Անդրե Չալըշըր — 7
Խաղային պրակտիկայի խնդիր ունեցող ու վնասվածքից նոր ապաքինված Չալըշըրը երբեք անորակ հանդիպումներ չի անցկացնում։ Լինելով եվրոպական ֆուտբոլային ճանապարհ անցած պաշտպան՝ նա իրեն թույլ չի տալիս մեր առաջնությունում հանդես եկող պաշտպաններին բնորոշ սխալներ։ Խորվաթների հետ խաղում Չալըշըրը թույլ տվեց մի քանի դիրքային սխալ, սակայն այստեղ նրա որակները մենք կասկածի տակ չենք դնում, այլ մատնանշում ենք մրցակցի բարձր կարգն ու գնդակի տեղաշարժի վարպետությունը։
Գեորգի Հարությունյան — 7,5
«Կրասնոդարի» պաշտպանը ևս ունի խաղային պրակտիկայի խնդիր, սակայն նա դեռ տակավին երիտասարդ է։ Լավ է, որ Պետրակովը նրան վստահում է. երևում է, որ երիտասարդն ունի հսկայական պոտենցիալ։ Գեորգիի անհատական սխալներն ավելի քիչ էին, քան Չալըշըրինը, բայց առանց գնդակի տեղաշարժը և մրցակցին հետապնդելը, գնդակազերծելը լավ էր ստացվում։
Նաիր Թիկնիզյան — 7
Հավաքականի ամենասիրված ֆուտբոլիստներից մեկն ամենաշխատասերներից է։ Երկու խաղ անընդմեջ նա կատարեց հսկայական ծավալի աշխատանք։ Թուրքիայի հետ խաղի վերջնամասում զգացվում էր հոգնածություն, որովհետև մեր թիմն ավելի մեծ ուժերով էր գրոհում։ Այս անգամ Մոդրիչն ու ընկերները գնդակին ավելի շատ էին տիրում։ Ճիշտ է, առանց գնդակի տեղաշարժից հոգնածությունն ավելի շատ է կուտակվում, սակայն Թիկնիզյանը «ձգեց» մինչև վերջ, մի քանի անցում արեց։ Նորից պետք է շեշտենք հետևյալը. Թիկնիզյանը և մնացածը խաղացին ճիշտ այնքան, որքան թույլ տվեց մրցակիցը։
Արտակ Դաշյան — 6,5
Թուրքիայի հետ խաղի հերոսներից մեկը երկրորդ խաղում անընդմեջ դուրս եկավ մեկնարկային կազմում։ Ի տարբերություն Թուրքիայի հետ խաղի, այս անգամ Դաշյանը լուրջ խնդիրներ ունեցավ պաշտպանության իր եզրում, որովհետև այնտեղ խաղում էր Իվան Պերիշիչը։ Առաջին կեսում Խորվաթիան հիմնականում թիրախավորում էր մեր հենց աջ եզրը։ Դաշյանի անցումները մի քանի անգամ ստացվեցին, սակայն տարիքն իրենն ասում է, դրան գումարում ենք կուտակված հոգնածությունն ու ստանում հարցի պատասխանը, թե ինչու մի քանի դրվագում Դաշյանը կորցրեց գնդակը։
Ուգոչուկվու Իվու — 7,5
Առաջին խաղակեսում Իվուն հրաշալի ֆուտբոլ խաղաց։ Հավաքական հրավիրվելուց ի վեր նա ավելացնում է հենակետային գոտում։ Ժամանակին, մասնագետներն ու երկրպագուները պարզ տեսնում էին, որ պաշտպանվելու ընթացքում Իվուին ինչ-որ բան պակասում էր։ Ժամանակն ամեն ինչ տեղը գցեց։ «Ռուբինում» մարզիչները նրան վստահում են հենակետային գոտին, որտեղ Իվուն բացարձակապես պաշտպանվում է, դիմավորում է մրցակցին ու ագրեսիվ պայքարի նետվում։ Խորվաթների դեմ խաղում Իվուն գերազանց սկսեց, սակայն, հետագայում թույլ տվեց մի քանի սխալ, որոնցից մեկը կարող էր ավարտվել մեր դարպասի գրավմամբ։ Զգացվում էր հոգնածությունը, ինչի պատճառով Պետրակովը նրան փոխարինեց։
Էդուարդ Սպերցյան — 7
Մեր թիմի փոխավագի լավագույն հանդիպումներից մեկը չէր, սակայն դա իր պատճառն ունի։ Միջին գիծը մանր փոխանցումներով կամ երկար տարածությունը դրիբլինգով անցնելու փորձ Սպերցյանը քիչ ունեցավ, քանի որ խաղում էր Մոդրիչի ու Բրոզովիչի պես վիշապների հետ։ Նրանք արտակարգ էին կարդում Սպերցյանի խաղն ու թույլ չէին տալիս նրան օգտագործել իր լավագույն որակները։ Ինչպես և Իվուն, Սպերցյանի մոտ էլ էր նկատվում հոգնածություն։ Առաջիկա խաղերում մրցակիցները նման ինտենսիվությամբ չեն փակելու միջին գիծը, ինչը նշանակում է, որ մենք տեսնելու ենք Սպերցյանին գործի մեջ։
Վահան Բիչախչյան — 6,5
Երևում է՝ Վահան Բիչախչյանը խաղում է անասելի մեծ ցանկությամբ, ցանկանում է օգուտ տալ հավաքականին։ Սեպտեմբերյան 2 հանդիպումները գերազանց հնարավորություն էին նրա համար հիմնական կազմում իր տեղն ամրապնդելու համար, սակայն թե Թուրքիայի, թե Խորվաթիայի հետ խաղում Վահանը հիմնականում ստվերում էր, հիմնականում խաղում էր առանց գնդակի և փորձում էր օգնել Պերիշիչի ձեռքը «կրակն ընկած» Դաշյանին։
Լուկաս Սելարայան — 8
Լուկասը ևս խաղաց այնքան, որքան թույլ տվեց մրցակիցը։ Երևում էր, որ Զլադկո Դալիչի օգնականները հրաշալի էին վերլուծել մեր թիմի առանցքային խաղացողներից մեկի խաղը։ Նրանք գիտեին, որ չի կարելի թույլ տալ տուգանայինի մատույցներում Սելարայանին գնդակ ստանալ։ Պաշտպանները լավ փակում էին նրա ճանապարհը։ Այնուամենայնիվ, խաղի ընթացքում «Էլ Չինոն» մի քանի տպավորիչ անցում ձեռնարկեց ու անկյունագծով հրաշալի փոխանցումներ կատարեց՝ նոր շունչ տալով արդեն քնած գրոհին։ Փոխելով ակումբային գրանցումը՝ Լուկասը հիմա մեր թիմին միանում է առանց ժամային գոտիների փոփոխությունից տուժելու։ Հաջորդ խաղերում դա ավելի լավ կերևա։
Հրանտ Լեոն-Ռանոս — 6
Մի քանի տպավորիչ հանդիպում անցկացնելուց հետո Ռանոսը մնաց ստվերում։ Իհարկե, տեղափոխվելով Գլադբախ, Ռանոսն ավելի քիչ խաղաժամանակ է ստանում, քան լինելով «Բավարիա-2»-ի ֆուտբոլիստ։ Սակայն դա էլ իր առավելություններն ունի։ Ռանոսը դեռ շատ երիտասարդ է, նա արդեն հասցրել է իր խոսքն ասել, սակայն սա դեռ նախաբանն է։ Իհարկե, մրցակիցները լավ հասկանում են՝ ինչ որակներ ունի Ռանոսը և լավ փակեցին նրան սեպտեմբերյան 2 խաղերում։
Արթուր Սերոբյան — 7
Արթուր Սերոբյանն էլ ունի մեծ ապագա, եթե ճիշտ օգտագործի իր ժամանակն ու ունակությունները։ Ունենալով հրաշալի ձախ ոտք՝ Սերոբյանը, մտնելով փոխարինման, աշխուժացրեց աջ եզրը և մի լավ անհարմարություններ պատճառեց մրցակցին։ Հարվածի 1-2 փորձ կատարեց, մի քանի սուր փոխանցում կատարեց տուգանային հրապարակ։ Երևում է, որ գրոհի աջ եզրում Սերոբյանը լավ այլընտրանք է Բարսեղյանի բացակայության դեպքում։ Ապագան նրանն է։
Կամո Հովհաննիսյան — 6
Կամոն Սերոբյանի պես ևս մոտ 30 րոպե խաղաժամանակ ստացավ։ Երկրպագուների համար հարցական մնաց՝ ինչու մեր պաշտպանն այդքան քիչ միացավ գրոհներին։ Ու հերթական անգամ պետք փաստենք՝ Դալիչի մարզչական շտաբը ֆանտաստիկ աշխատանք է կատարել ու չի թերագնահատել մեր տղաներին։ Կամոն փոխարինեց Իվուին, տեղափոխվեց աջ եզր՝ կենտրոն ուղարկելով Դաշյանին։ Թվում էր՝ թարմ աջ եզրայինը պետք է փոթորիկ աներ, սակայն մրցակցի ֆուտբոլիստները նրան 0 տարածություն տվեցին արագանալու համար, ու մենք չտեսանք դաշտում լույսի այն արագությունը, որը կարող է Կամոն զարգացնել։
Նոլբերտո Բրիասկո-Բալեկյան — 5,5
«Բոկայի» հարձակվողի հերթական անատամ հանդիպումը։ Ֆուտբոլային որոշ դեմքերի կարծիքով Բալեկյանի՝ խաղադաշտ դուրս գալն իմաստազուրկ չէ՝ նա դիմում է պրեսինգի, ստիպում է մրցակցին սխալվել կամ վատագույն դեպքում լարվել։ Սակայն, այս անգամ էլ, նախորդ անգամներն էլ, Բալեկյանը բացարձակ ոչնչով աչքի չընկավ։ Այլ հարց է, որ ոչնչով աչքի չընկնող 2 պահեստային հարձակվողից այս անգամ խաղաժամանակ ստացավ հենց Բալեկյանը, մինչդեռ Ադամյանը մնաց պահեստայինների նստարանին։ Գուցե խանգարեց նաև թեթև վնասվածքը, որը նա ստացել էր մինչև հավաքը, բայց փաստը մնում է փաստ. Բալեկյանը հավաքականին խորվաթների հետ խաղում գրեթե օգուտ չտվեց։
