«Խիմկիի» նախկին գլխավոր մարզիչ Սերգեյ Յուրանը, ում պաշտոնանկությունը մեծ իրարանցում է առաջացրել, ասել է, որ ՈՒԵՖԱ-ում դատական հայց է ներկայացնելու մոսկովյան շրջանի ակումբի դեմ:
«Առավոտյան եկա մարզաբազա՝ իրերս հավաքելու։ Բացի այդ, քանի որ ինձ աշխատանքից ազատել էին ոչ մի մեղքով, ապա, քաղաքակիրթ հասարակության մեջ դաստիարակված լինելով, ես որոշեցի հրաժեշտ տալ խաղացողներին, աշխատակազմին, շնորհակալություն հայտնել միմյանց: Բայց սկզբում ինձ թույլ չտվեցին մուտք գործել տարածք: Ես ստիպված էի զանգահարել մարդկանց, որպեսզի ներս թողնեն: Ես դաստիարակված մարդ եմ, մենք ֆուտբոլային ընտանիքում միշտ շնորհակալություն ենք հայտնում միմյանց:
Նրանք ասացին, որ գամ վաղը: Չեմ հասկանում. չէ՞ որ դուք ինձ արդեն հեռացրել եք: Նրանք ինձ թույլ տվեցին տարածք մտնել, բայց նրանք դեռ չէին թողնում, որ ներս մտնեմ: Նրանք ասացին, որ իրենք իրերս կբերեն: Նրանք հարցրեցին. «Ինչո՞ւ եք ուզում հրաժեշտ տալ խաղացողներին»: Ես բացատրեցի, որ դա նորմալ է: Տղաները կանգնած էին նախասրահում, պահակները նրանց առջև փակեցին դռները: Ի վերջո, նրանք ի վերջո կարողացան անցնել: Մենք կարողացանք հրաժեշտ տալ, գրկախառնվել: Հետո ինձ նամակ հանձնեցին: Ես կարդացի. նրանք խնդրում էին կապ հաստատել նահանգապետի հետ:
Գունկոն (նոր գլխավոր մարզիչը) գտնվում էր մարզադաշտում: Ես հավաքում էի իրերս, իսկ այդ պահին նրանք ներկայացնում էին նոր մարզչին: Նույնիսկ բարոյական տեսանկյունից դա սխալ է: Գունկոն դա հասկանում էր, բայց ամեն ինչ շատ արագ տեղի ունեցավ: Ամեն ինչ պետք է արագ արվեր: Արագորեն հեռացնել ոմանց, նույնքան արագ մյուսներին նշանակել: Դա ինձ հիշեցնում է 90-ականները:
Դրանով նրանք խախտեցին մարզական օրենքները: Համաձայն կանոնակարգի՝ նախ պետք է ազատել մարզչին, ապա հետո նշանակել նորին: Դա չի արվել: Ես երկքաղաքացիություն ունեմ`Ռուսաստանի և Պորտուգալիայի: Փաստաբանն այժմ թղթեր է պատրաստում ՈՒԵՖԱ դիմելու համար: Եվրոպայից շատ լրագրողներ են ինձ զանգահարում։
Սա ռեզոնանս է: Մենք հասանք Գավաթի եզրափակիչ, դուրս եկանք ՌՊԼ, և ինձ շան պես աղբարկղը նետեցին: Երեկ նույնիսկ Յուրի Պավլովիչ Սյոմինն էր զանգահարել: Ասաց, որ նույն իրավիճակն է իր հետ պատահել «Լոկոմոտիվում»: Ասաց՝ պետք է պայքարել մինչև վերջ:
Դատական հայցը կներկայացվի մարզական օրենսդրությունը խախտելու համար: Պետք է նախ ազատել մարզչին, պայմանավորվել, փաստաթղթեր ստորագրել, հետո նշանակել նոր մարզչի: Մեկ այլ խախտում էլ նաև այն է, որ նրանք իրավունք չունեին ինձ չթողնել մարզաբազա:
Ես մինչև վերջ պայքարելու եմ հանուն պատվի և արժանապատվության: Արդարության համար, բարոյական վնասի համար, քանի որ դա ինձ վարկաբեկում է որպես մարզիչ: Ես ամեն ինչ կպարզեմ, որ հետագայում նման բան տեղի չունենա մյուս մարզիչների հետ: Սա անհավատալի աշխատանք է: Սա հսկայական սթրեսս է: Ոմանք այս ամենինց հետո կաթված են ստանում։ Եթե որևէ բան լինի, ես նույնիսկ պատրաստ եմ այլևս չաշխատել: Երբեք չգիտես, թե ինչ կլինի: Կարևորն այն է, որ ապագայում այդպիսի բան այլևս տեղի չունենա», — ասել է Յուրանը РБ-Спорт-ին տված հարցազրույցում:
