Վլադիկավկազի «Ալանիայի» ֆուտբոլիստ Արթուր Գալոյանն ակումբի մամուլի ծառայության հետ զրույցում խոսել է Սպիտակի, հայերի և Հենրիխ Մխիթարյանի մասին։
— Քո հարազատները Սպիտակից են (քաղաքը գրեթե ամբողջությամբ քանդվել էր 1988 թվականի երկրաշարժի հետևանքով)։ Այդ սարսափելի ողբերգությունը քո ընտանիքին էլ է հասել։
— Իսկապես, սարսափելի ողբերգություն է, որը բազմաթիվ մարդկանց կյանք է խլել։ Հայրս դրսում է եղել այդ պահին։ Ինչ-որ առումով, նրա բախտը բերել է։ Ես շատ հարազատներ ունեմ Հայաստանում։ Իրականում, ես առաջին անգամ եղել եմ Հայաստանում, երբ մեկնել էի անձնագրիս հարցերը կարգավորելու համար։ Միշտ ցանկացել եմ լինել հայրենիքում, բայց ուսումն ու ֆուտբոլը զբաղեցնում էի ամբողջ ժամանակը։
— Կարո՞ղ ես մայրենի լեզվով զրուցել։
— Ցավոք, ոչ։ Բայց հայերենը սովորելն իմ ծրագրերի մեջ է։
— Որքա՞ն հաճախ են հայ երկրպագուները կապի դուրս գալիս քեզ հետ։
— Պարբերաբար գրում են սոց․ ցանցերում։ Շատերն են հաջողություն մաղթել կարիերայիս նոր փուլում։ Նրանք սպասում են Հայաստանի ազգային հավաքականում իմ նորամուտին։ Այնպես որ, պետք է շատ աշխատել, որպեսզի հրավիրվեմ հավաքական։
— Իսկ այստեղի հայ համայնքից կապ հաստատե՞լ են։
— Այո, իհարկե, հրավիրել են տարբեր միջոցառումների։ Հաճելի է, որ այստեղ այդպիսի ջերմ ընդունելություն են ցուցաբերում։ Այդ առումով, Օսետիայում մաքսիմալ հյուրընկալ են։
— Ավելի շատ սիրում ես գոլե՞ր խփել, թե՞ գոլային փոխանցումներ կատարել։
— Իհարկե, հարձակողական ոճի ֆուտբոլիստին ավելի շատ դուր է գալիս գոլ խփելը, բայց ասիսթները նույնպես ոչ պակաս կարևորություն ունեն։
— Բացի Մխիթարյանից, ո՞ր ֆուտբոլիստի խաղն է ոգեշնչել քեզ։
— Ոչ միայն երեխա ժամանակ, այլ նաև հիմա ոգեշնչվում է Մխիթարյանի խաղով։ Ինձ նաև դուր է գալիս Կևին Դե Բրույնեն, սակայն նա կուռք չէ։ Պարզապես ինձ դուր է գալիս, թե ինչպես է նա խաղում և տեսնում խաղադաշտը։
— Հենրիխի հետ արդեն ծանոթացե՞լ ես։
— Ցավոք, ոչ, բայց հուսով եմ՝ ամեն ինչ առջևում է։
Հիշեցնենք՝ այս տարվա ապրիլի 13-ին հայտարարվել էր, որ 23-ամյա Արթուր Գալոյանը հանդես կգա Հայաստանի ազգային հավաքականում։ Ֆուտբոլիստը հունիսին կայացած խաղերին չէր հրավիրվել հավաքական։
