Չեխ լրագրող Յակուբ Պլաշկուրան iSport-ում հոդված է տեղադրել, որը պատմում է Երևանի և «Մլադա Բոլեսլավի» մրցակցի՝ «Նոայի» մասին։
Կոնֆերենցիաների լիգայի 2024/25թթ․ մրցաշրջանի լիգայի փուլի մեկնարկային տուրում «Նոան» Վ․ Սարգսյանի անվան «Հանրապետական» մարզադաշտում 2:0 հաշվով հաղթեց չեխական ակումբին։
«Մեկ ազգ, մեկ մշակույթ»․ հենց այսպես է հնչում Հայաստանի ազգային կարգախոսը։ Պետք է ավելացնել, որ հայերն իրոք հպարտանում են իրենց հայրենիքով։ Բնակչության 1/3-րդը՝ մոտ մեկ միլիոն մարդ, ապրում է մայրաքաղաք Երևանում։ Ժամանակի ազդեցությունը մայրաքաղաքի վրա կարելի է տեսնել ամենուր։ Երևանում են գտնվում այնպիսի հայտնի թիմեր, ինչպիսին են «Փյունիկը», «Արարատը» և «Ուրարտուն»։ Սակայն «Մլադան» հանդիպելու է ավելի երիտասարդ թիմի՝ «Նոային»։
Չեխերի համար Երևանը մի փոքր անսովոր է թվում։ Կարելի է առանձնահատուկ կերպով խոսել ճանապարհային խցանումների մասին։ Այստեղ ճանապարհային իրավիճակը նույնպես այլ է․ անդադար տրվող ազդանշանները և մեքենա վարելը՝ ըստ «ով մեծ մեքենա է վարում, նա էլ գլխավորն է» կարգախոսով։ Եթե մեր թիմի ավտոբուսին չուղեկցեր ոստիկանական մեքենան, ապա մենք շատ ուշ կհասնեինք մարզադաշտ։ Այդ պատճառով «Մլադա Բոլեսլավ» ակումբի ժամանակացույցը փոխվել է հենց սկզբից։ Մարզումը տեղափոխվեց և մի փոքր կրճատվեց։ Երբ մենք հասանք մարզադաշտ, տեղական կազմակերպիչները, հավանաբար, զարմացած էին, որ չեխ լրագրողներ են եկել, քանի որ հավատարմագրումը սկսվեց միայն տեղում։ Զարմանալի՞ է։ Ավելի շուտ՝ ոչ։
Երևանը՝ չեխ լրագրողի աչքերով
Հաջորդ առավոտ հյուրանոցի մոտ հանդիպեցի տեղացի բնակչի, ով ծխում էր։ Հարցրի նրան՝ գիտի՞ արդյոք «Նոայի» մասին և պատրաստվո՞ւմ է երեկոյան գնալ խաղին։ «Գիտեմ, ուզում էի գնալ, բայց պետք է աշխատեմ։ Նրանք խաղում են ինչ-որ չեխական թիմի հե՞տ։ «Ուրարտուն» վերջերս խաղում էր «Բանիկի» հետ՝ դա լրիվ ձախողում էր», – պատասխանեց նա և ավելացրեց, որ աշխատում է մի փոքրիկ սննդի կետում։ «Եկեք խաղից հետո, մի բան կերեք, այն մարզադաշտից շատ հեռու չէ», – ասաց նա։
Ափսոսանքով հասկացա, որ այդ ժամանակ ես արդեն Պրահա ուղևորվելուց կլինեմ։ Աշխարհի այս կետում խոհանոցը բազմազան է։ Օրինակ՝ հայկական ավանդական հացը՝ լավաշը, կոպեկներ արժե և համեղ է անգամ տաք-տաք ուտելիս։
Քաղաքի կենտրոնը համադրում է և՛ ժամանակակից շքեղությունը, և՛ ավելի համեստ անկյունները, ինչպես ցանկացած մեգապոլիսում։ Թանկարժեք ավտոմեքենաների հարևանությամբ «Ժիգուլիներ» կան, որոնց ղեկին տարեց մարդ է, ով շտապում է իր հերթափոխին՝ քիչ գումար աշխատելու համար։ Ինձ զարմացրեց երկու բան․ նախ՝ Երևանի ծայրամասերում շատ կահույքի խանութներ կան։ Հասկանալի չէ՝ ինչու, բայց գրեթե ամեն անկյունում կարելի է գնել աթոռ, սեղան կամ բազմոց։ Դա զավեշտալի էր։ Իսկ այն, ինչն ինձ չուրախացրեց, այն էր, որ սյուներին՝ օդանավակայանից հյուրանոց տանող ճանապարհին, հաճախ ծածանվում էին տարբեր երկրների դրոշներ՝ Հայաստանի, Ղազախստանի, Ղրղզստանի, ինչպես նաև Ռուսաստանի և Բելառուսի։ Ինչպես ասում են, «ինչպիսին քաղաքն է, այնպես էլ կարգ ու կանոնը»։
Իրենց ազգային մարզադաշտը նախատեսված է «Արարատի» և Հայաստանի ընտրանու տնային խաղերի համար։ «Նոան» այնտեղ հանդես է գալիս եվրագավաթների շրջանակում։ Մամուլի ասուլիսի համար նախատեսված տարածքը համեստ տեսք ունի, սակայն բազմաֆունկցիոնալ է։ Նստարանները հուշում են, որ բազում խաղերի են ականատես եղել։ Մարզադաշտը լավն է ներքին առաջնության համար, բայց եթե սա երկրի լավագույն մարզադաշտն է, ապա դժվար է պատկերացնել մյուսները։
«Նոայի» չորեքշաբթի երեկոյան անցկացրած մարզումն անցավ փակ դռների հետևում։ Թեև լրագրողների մեջ ընդամենը մի քանի հոգի կային, մարզադաշտում բավականին շատ ոստիկաններ և զինվորներ էին, որոնք լավ պահպանում էին թիմին, որպեսզի «Բոլեսլավը» չկարողանա լրտեսել։ Հայերը վստահեցնում էին, որ լուրջ են վերաբերվում Կոնֆերենցիաների լիգային։ Այնուամենայնիվ, քաղաքում, բացի խաղի մեկնարկի հաշվարկող թվային ցուցանակից և առևտրի կենտրոնում տեղադրված մեկ պաստառից, ոչ մի նշան չկար առաջիկա խաղի մասին։
