«Ոչ միայն ինձ, այլև ողջ սպորտային աշխարհի համար շատ բարդ տարի էր»,-ArmSport-ի հետ սպորտային տարին ամփոփելով ասում է ըմբշամարտի Եվրոպայի չեմպիոն Արսեն Հարությունյանը՝ բացատրելով, որ հոգեբանորեն մրցաշարերին տրամադրվելը շատ դժվար էր:
«Համավարակի պատճառով չեղարկվեցին հավաքները, և մարզիկների համար դժվար էր մոտիվացվել ինչ-որ բանով։ Հետո, պատերազմական վիճակը տեսնելով՝ չէինք կարողանում մարզվել: Բայց այդ ամենի հետ մեկտեղ կարողացել եմ երկրի համար երկու մեդալ նվաճել այս տարի»,-ասում է Արսենը, որը վերջերս կայացած Աշխարհի անհատական գավաթի խաղարկությունում շատ մոտ էր ոսկե մեդալ նվաճելուն, իսկ ի՞նչը խանգարեց․
«Առաջին անգամ էի Աշխարհի առաջնության եզրափակչում․ ինձ թվում է՝ ավելորդ լարվածությունը ինձ խանգարեց»,-անկեղծանում է մրցաշարի արծաթե մեդալակիրն ու վերհիշում անցկացրած գոտեմարտերը․
«Մինչև եզրափակիչ երեք գոտեմարտ եմ ունեցել շատ փորձառու ըմբիշների հետ։ Առաջին գոտեմարտս վստահ անցկացրել եմ, երկրորդ գոտեմարտս դժվար, բայց հաղթանակով եմ ավարտել, երրորդ գոտեմարտս Սերբիայում Սերբիայի ներկայացուցչի հետ էր․ ուշադիր, ակտիվ գոտեմարտ եմ վարել և վերջին րոպեին առավելության հասնելով՝ հաղթել եմ գոտեմարտը»։
57կգ քաշային կարգում Արսեն Հարությունյանը, որը պայքարը սկսել էր 1/8 եզրափակչից, վստահ հաղթանակ էր տարել Ռումինիայի ներկայացուցիչ Ռազվան Կովաչի նկատմամբ, քառորդ եզրափակչում 5-4 հաշվով հաղթել ուկրաինացի Անդրեյ Յաշչենկոյին, իսկ կիսաեզրափակչում 7-4 հաշվով հաղթել սերբ Ստևան Անդրիա Միչիչին։ Եզրափակչում, սակայն, Արսենը 0:10 հաշվով պարտվեց Ռուսաստանի ներկայացուցիչ Զավուր Ուգուևին ու նվաճեց մրցաշարի արծաթե մեդալը։
Նախորդ տարի Արսենը մասնակցել էր նաև Եվրոպայի առաջնությանը՝ 61 կգ քաշային կարգում։ Մրցակիցների մասին խոսելիս՝ ասում է․
«Չեմ կարող առանձնացնել մրցակիցներին, ինձ համար հավասար են։ Ես էլ բոլորին եմ հավասար։
Կապ չունի՝ որ քաշային կարգում ես գոտեմարտում, եթե լավ մարզավիճակում ես և այդ օրը քո օրը եղավ, քո աստղը երկնքում փայլեց, անպայման կտոնես հաղթանակդ»։
Ասում է․ «Աշխարհի առաջնությունը ավելի բարդ է, բայց չեմ առանձնացնի ոչ մի մրցակցիս․ բոլորը պայքարող են, բոլորն էլ չեմպիոն տղաներ են։ Այդ օրը պետք է ուղղակի հոգեպես պատրաստ լինես քո հաղթանակին»։
Համավարակի շրջանում Արսեն Հարությունյանը մարզվել է իր մարզադպրոցում՝ եղբոր հետ, իսկ պատերազմական դրության ժամանակ՝ մեկնել առաջնագիծ, հետո այնտեղից գնացել հավաքի Աշխարհի առաջնությանը պատրաստվելու համար։
Հարցնում եմ՝ ինչպե՞ս որոշեց մեկնել առաջնագիծ․
«Ես Հայ եմ ու սիրում եմ Հայրենիքս, ցանկությունս այնքան մեծ էր, որ ուղղակի չգնալ չէի կարող։ Գնացել եմ մեր Պետական սահմանը պահելու, հորս, մեր զինվորների և իմ ազգի կողքին լինելու համար»։
Պատերազմական գործողությունների մասին Արսենը խոսել չի ուզում։ Ուղղակի ասում է, որ հաղթանակը նվիրում է մեր նահատակված տղերքի հիշատակին․
«Նրանք պատվով ընկան և մենք պետք է միշտ վառ պահենք նրանց հիշատակը»։
Իսկ 2021-ի մեծ նպատակն Օլիմպիական խաղերի ուղեգիր նվաճելն ու օլիմպիական չեմպիոն դառնալն է։
Ստելլա Բաբլոյան
